W Niemczech, Austrii i Szwajcarii obowiązują zupełnie inne przepisy podatkowe. O ile procedura i zasady zwrotu podatku z Niemiec i Austrii są do siebie zbliżone, to zgoła inaczej wyglądają one w Szwajcarii.

W Niemczech dokumentem niezbędnym do rozliczenia podatku jest Besondere Lohnsteuerbescheinugung, w Austrii takim dokumentem jest Lohnzettel, natomiast w Szwajcarii rolę dokumentu rozliczeniowego spełnia Lohnausweis. Podstawowy okres rozliczeniowy w Niemczech trwa do 31 maja, w Austrii do 30 kwietnia dla rozliczeń w formie papierowej i do 30 czerwca dla rozliczeń składanych drogą elektroniczną, a w Szwajcarii do 31 marca, który można przedłużyć do 30 września.

W rzeczywistości powyższe terminy można przedłużyć, szczególnie w przypadku Niemiec (do 4 lat wstecz) i Austrii (do 5 lat wstecz). W Szwajcarii przedłużenie terminu rozliczeniowego wiąże się z wniesieniem opłaty skarbowej.

Dokumentem potrzebnym do rozliczenia niemieckiego podatku jest Besondere Lohnsteuerbescheinigung, który w formie tabeli przedstawia okres zatrudnienia, wysokość zarobku brutto, odprowadzanych podatków i ubezpieczeń społecznych. W razie jego braku do rozliczenia wystarczają również monatliche Lohnabrechnungen, czyli miesięczne odcinki płacowe, które pracodawca wydaje pracownikowi po każdym zakończonym miesiącu pracy. Pozostałe dokumenty są dobierane w zależności od indywidualnej sytuacji podatkowej, ekonomicznej, rodzinnej i majątkowej podatnika. Ustawową rolą doradcy podatkowego jest doradzenie podatnikowi w zakresie ulg podatkowych oraz odpisów i odliczeń podatkowych.

Do rozliczenia austriackiego podatku potrzebne są dokumenty potwierdzające okres zatrudnienia w Austrii. Dokumenty te stanowią podstawę do uzyskania zwrotu podatku z Austrii. Pracownicy wraz z miesięcznym wynagrodzeniem powinni otrzymać od zatrudniających ich pracodawców miesięczne zestawienie, w którym zawarte są najważniejsze informacje dotyczące bieżącego zatrudnienia danego pracownika. Zaświadczenie dotyczące zatrudnienia powinno zawierać określać kwotę zarobku brutto, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym oraz określać wysokość podatku od wynagrodzenia.

Pracownik zatrudniony w Austrii powinien otrzymać roczne zestawienie wynagrodzenia w formie dokumentu o nazwie L16. Pracodawca ma obowiązek  do końca lutego (w formie elektronicznej) lub do końca stycznia złożyć L16 za poprzedni rok kalendarzowy dla wszystkich pracowników w austriackim Urzędzie Skarbowym właściwym miejscem ze względu na siedzibę firmy (lub do właściwego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych).

Na rocznym zestawieniu wynagrodzenia powinny znaleźć się informacje dotyczące sumy wypłaconego w  poprzednim roku kalendarzowym wynagrodzenia, numer identyfikacyjny pracownika, numer ubezpieczenia społecznego partnera lub partnerki, a także liczba dzieci kwalifikujących się do zasiłku, jeśli dana osoba była  jedynym żywicielem rodziny. Na rocznym zestawieniu dochodów musi znajdować się ponadto numer podatkowy pracodawcy,  który obowiązkowo należy przekazać Urzędowi Skarbowemu w Austrii.

Pracownicy mają prawo poprosić o kopię zaświadczenia potwierdzającego roczne wynagrodzenie. Jednakże w momencie zakończenia umowy o pracę, jeśli zatrudnienie zakończone zostało w ciągu roku, pracownik ma obowiązek przekazać roczne zestawienie dochodów  w biurze  rozliczeń  podatku lub właściwych instytucjach  ubezpieczenia społecznego do 15 dnia następnego miesiąca.

Zgoła inaczej wygląda rozliczenie podatku w Szwajcarii. Roczną deklarację podatkową z uzyskanych na terenie Szwajcarii dochodów należy złożyć do 31 marca za rok poprzedni. Kto z podatników nie uczynił tego w wymaganym przepisami okresie do 31.03, ten może zawnioskować o wydłużenie okresu do 30 września tego samego roku. Aby jednak wydłużenie terminu stało się skuteczne, należy przedłożyć administracji podatkowej specjalny wniosek, w którym trzeba wyjaśnić powód, dla którego podatnik nie mógł złożyć deklaracji w zwyczajowo przyjętym terminie określonym na koniec marca. Ponadto podatnik musi zadeklarować, iż już na pewno złoży do 30.09 deklarację wymaganą przepisami prawa.

Teoretycznie można przedłużyć okres rozliczeniowy poza 30 września, ale wniosek taki wiąże się z opłatą skarbową, którą ponosi podatnik. Podobnie ma się rzecz w sytuacji, gdy podatnik składa drugi wniosek o przedłużenie terminu na złożenie rocznej deklaracji podatkowej z uzyskanych w roku poprzednim dochodów. Drugie przedłużenie terminu wiąże się tak samo z opłatą skarbową.

W Szwajcarii istnieją gminy, które wręcz nie przedłużają terminu na złożenie rocznej deklaracji poza 30 czerwca. A już na pewno wszyscy przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą powinni rozliczyć się w tym terminie ze skarbówką.

Urzędnicy szwajcarscy są bardzo dokładni i bardzo mało elastyczni jeśli chodzi o terminy. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest rozliczenie się z uzyskanych w Szwajcarii dochodów faktycznie do 31 marca za rok poprzedni.

Jeżeli pracownik zagraniczny, przykładowo pracownik z Polski, kończy pracę w Szwajcarii i ma zamiar opuścić kraj, to powinien niezwłocznie zawiadomić o takim zamiarze władze administracyjne. Chodzi w tym przypadku o rozliczenie się z uzyskanych w Szwajcarii dochodów. Gdyby kończący pracę pracownik nie poinformował w ciągu 30 dni o zakończeniu zatrudnienia, to zostałaby nałożona na niego kara finansowa.

Źródło: informator miesięczny.