PODATKI

Zeznanie podatkowe

Na co uważać przy rozliczeniu podatku ?

Usługowe sporządzanie deklaracji podatkowych wiąże się z przejęciem przez biura podatkowe odpowiedzialności na siebie za zrobione rozliczenie swojego klienta. W sporządzanych deklaracjach biura podatkowe muszą ujawnić przed urzędem swoje dane. Pomoc w sprawach podatkowych musi być całkowicie jawna, co biurom nakazuje prawo.

Niestety wiele biur podatkowych rozliczając klienta z podatku wcale nie ujawnia się przed urzędem. Wszystko po to, aby jak najwięcej zarobić na kliencie i nie mieć przy tym żadnej odpowiedzialności. Rozliczenie niemieckiego podatku w takiej firmie to dla klienta wielka finansowa i prawna pułapka.

Na deklaracji musi być obowiązkowo PIECZĄTKA doradcy podatkowego !

Trzeba zwrócić szczególną uwagę, czy biuro podatkowe przybija pieczątkę doradcy podatkowego na deklaracji podatkowej. Brak udziału doradcy podatkowego w naszym rozliczeniu zwalnia firmę od wzięcia odpowiedzialności za rozliczenie. W przypadku braku pieczątki cała odpowiedzialność majątkowa i finansowa spada na klienta !!!

W przypadku, kiedy biuro rozliczające nas z podatku przybije swoją pieczątkę na deklaracji wysyłanej do niemieckiego Urzędu Skarbowego, to takie rozliczenie jest bezpieczne, gdyż ryzyko związane z ewentualnymi błędami doradca podatkowy bierze na siebie.

Zgodnie z niemieckim prawem podatkowym doradca ma obowiązek opatrzyć pieczęcią sporządzane zeznania podatkowe klienta.

Wyznaczona na deklaracji RUBRYKA, gdzie doradca ma przybić pieczątkę !

Na starych formularzach na pierwszej stronie, a na nowych formularzach na czwartej stronie deklaracji podatkowej w prawym dolnym rogu znajduje się rubryka, w której jest następujące zdanie w języku niemieckim:

Bei der Anfertigung dieser Steuererklärung hat mitgewirkt (Przy sporządzaniu niniejszej deklaracji podatkowej brał udział).

W tej rubryce musi znaleźć się adnotacja, jakie biuro sporządzało dla nas deklarację. Osoba lub firma, która usługowo robiła dla nas zeznanie podatkowe, przybija tam swoją pieczątkę. Obok pieczątki powinien znaleźć się podpis osoby sporządzającej zeznanie podatkowe i jej dane osobowe wymienione z imienia i nazwiska wraz z adresem prowadzonej działalności + numer telefonu kontaktowego.

Uwaga! Rubrykę, w której doradca podatkowy musi przybić swoją pieczątkę i się podpisać, można w deklaracji bardzo łatwo znaleźć. Rubryka ta jest tuż obok miejsca, w którym podpisuje się podatnik. Skoro rubryka z podpisem podatnika i rubryka z pieczątką doradcy podatkowego są tuż obok siebie, to możemy w łatwy sposób przypilnować biuro podatkowe, żeby nie uciekało od obowiązku !

Podatnik podpisuje się na deklaracji podatkowej po lewo, a doradca podpisuje się i przybija pieczątkę obok po prawo.

Niemiecki ustawodawca przewidział dokładnie takie rozwiązanie, aby podmiot sporządzający dla nas deklarację brał odpowiedzialność za doradzanie nam w zakresie rozliczenia podatkowego. Jeżeli na deklaracji podatkowej nie będzie pieczątki i podpisu doradcy, to umywa on ręce od odpowiedzialności. Wprawdzie my podatnicy odpowiadamy za przekazanie naszemu doradcy poprawnych danych do rozliczenia (KG-20.12.2005-13U26/05), ale to doradca odpowiada za to, co nam doradza i co wpisuje w naszym imieniu do deklaracji. Płacąc za usługę wymagajmy zatem, aby nasz doradca przybił swoją pieczątkę na deklaracji, którą dla nas robił. Wtedy mamy pewność, że doradca ponosi pełną odpowiedzialność za wykonaną usługę, bo inaczej to my odpowiadamy za jego robotę. Pamiętajmywiększość biur rozliczających podatki nie przybija obowiązkowej pieczątki na naszych dokumentach !

 

W razie braku pieczątki – NIEMIECKIE PRAWO ŚCIGA PODATNIKA !!!

 

Uwaga! Gdy biuro podatkowe nie przybije pieczątki pod deklaracją podatkową klienta, to dokumentacja wpływająca do Urzędu Skarbowego wygląda tak, jakby klient (podatnik) sam dokonał rozliczenia.

Urzędnicy skarbowi ulegają złudzeniu, że to podatnik sam wypełniał deklarację podatkową, bo biuro podatkowe w deklaracji się nie ujawniło.

Bez pieczątki cała odpowiedzialność spada na klienta (podatnika). W razie wystąpienia problemów Urząd Skarbowy będzie ścigał podatnika, a nie biuro podatkowe. Przez brak pieczątki możemy zapłacić karę finansową, narobić sobie długów podatkowych, być posądzonym o wyłudzenie podatku, a w dodatku nie mamy żadnych szans przed urzędem, w sądzie oraz u komornika.

Niemiecki parlament o biurach podatkowych z innych krajów Unii Europejskiej

Niemiecki parlament uchwalając ustawę o doradztwie podatkowym określił obowiązek zgłoszenia w Niemczech działalności podatkowej prowadzonej w innym kraju Unii Europejskiej. Na mocy tego przepisu wszyscy usługodawcy rozliczający niemieckie podatki w Polsce muszą uzyskać urzędową zgodę w Niemczech na prowadzenie takiej działalności na obszarze Unii (§ 3a ustęp 2 zdanie 1 StBerG).

Każdorazowo firma zarejestrowana poza Republiką Federalną Niemiec, a więc np. w Polsce, musi dodatkowo poinformować właściwy niemiecki Urząd Skarbowy (Finanzamt) o reprezentowaniu podatnika i dołączyć do dokumentacji podatkowej pełnomocnictwo podpisane przez klienta. Niemiecki Urząd Skarbowy w każdym przypadku rozpatruje, czy polska firma i w jakim zakresie może reprezentować podatnika, a także ma prawo wydać zakaz prowadzenia przez polską firmę działalności w zakresie niemieckich podatków (§ 7 Abs. 1 Nr. 3 StBerG).

 

Przed Urzędem Skarbowym podatnika musi oficjalnie reprezentować doradca !

Zgodnie z § 33 niemieckiej ustawy o doradztwie podatkowym jest nim m.in. doradzanie w sprawach podatkowych, pomoc w wypełnianiu zobowiązań podatkowych oraz oficjalne reprezentowanie przed instytucjami podatkowymi. Jest to Steuerberatung

Niemiecki doradca podatkowy posiada dyplom uzyskany w Niemczech po zdaniu egzaminu państwowego na doradcę podatkowego. Jego nazwisko znajduje się na oficjalnej liście doradców podatkowych. Ponadto doradcy podatkowi podlegają nadzorowi zawodowemu, który sprawują regionalne Izby Doradców Podatkowych i Izba Krajowa.

Steuerberater to zawód zaufania społecznego. Osoby posiadające tytuł niemieckiego doradcy podatkowego mają nieskazitelną opinię i cieszą się dużym zaufaniem społecznym zarówno klientów, jak i urzędów. Zawód ten został powołany ustawą o doradztwie podatkowym (StBerG) w tym celu, aby doradcy podatkowi reprezentowali oficjalnie podatników przed niemieckimi Urzędami Skarbowymi. Niemieccy doradcy podatkowi muszą także reprezentować Polaków przed niemiecką administracją podatkową.

Niemiecka ordynacja podatkowa nakłada na osobę z miejscem zamieszkania poza Niemcami (np. zameldowaną w Polsce) obowiązek wyznaczenia na terenie Niemiec ustawowego pełnomocnika do reprezentowania (§ 123 AO – Abgabenordnung). Rolę pełnomocnika na terenie Niemiec przejmuje dla podatnika z Polski doradca podatkowy posiadający uprawnienia.

 

Kłopoty występujące z rozliczeniem !

1. Kierowanie zwrotu podatku na konto firmy.

Pod żadnym pozorem nie zgadzajcie się na przelew pieniędzy ze zwrotu podatku na konto firmy, która Was rozlicza z podatku lub na jakiekolwiek inne obce konto. Taka zgoda oznacza zrzeczenie się prawa do pieniędzy z tytułu zwrotu podatku.

Kwestię tę reguluje Bürgerliches Gesetzbuch BGB Recht der Schuldverhältnisse (Prawo Stosunków Zadłużenia). Zgodnie z paragrafem 409 BGB  zgoda na przelew pieniędzy z tytułu zwrotu podatku na konto innej osoby jest zrzeczeniem się prawa do zwrotu.

Zawsze podawajcie swoje konto lub w ostateczności konto bardzo zaufanych osób. W innym przypadku ktoś może Wam nie zwrócić pieniędzy.

Co grozi:
Zgoda na przelew pieniędzy ze zwrotu podatku na obce konto jest równoznaczna ze zrzeczeniem się prawa do zwrotu. Firma rozliczająca może, ale wcale nie musi zwrócić Wam pieniędzy. To tylko zależy od jej dobrej woli. Jeśli jednak jej nie wykaże, to bezpowrotnie stracicie pieniądze.

2. Niemieckie urzędy ścigają w całej Unii.

Urzędnicy niemieccy w towarzystwie polskich służb zaczynają przeprowadzać regularne kontrole w Polsce w agencjach pracy i firmach rozliczających podatek, które dopuszczają się nieprawidłowości. Jeżeli rozliczacie się w firmie, w której nie wszystko biegnie zgodnie z prawem, to Was też skontrolują !

Przykładowa akcja miała miejsce w Turawie, gdzie na jedną z firm wysyłających pracowników do pracy do Niemiec padło podejrzenie o zarzut nieprawidłowości. KLIKNIJ NA LINK o sprawie kontroli w Polsce niemieckiego Zollamt – Urzędu Celnego – pisało większość niemieckich i polskich gazet:

http://www.region24.info/art-146.html

Na dzień dzisiejszy niemieckie sądy prowadzą sprawy przeciwko dwóm firmom z Opola i jednej z Katowic, które oszukiwały przy rozliczeniach podatku.

Zgodnie z niemieckim prawem dokumenty podatkowe przechowuje się aż 10 lat. Kontrolerzy skarbowi mogą aż za tak długi okres czasu sprawdzać Wasze dokumenty podatkowe tj. – stare decyzje o przyznanym zwrocie, stare Lohnsteuerkarte, Wasze fikcyjne zapomogi dawane na krewnych w Polsce, itd. Wykryją jakąś nieprawidłowość i będziecie płacić karę finansową. A w dodatku oskarżą Was o przestępstwo karno-skarbowe. Dlatego nie rozliczajcie się w firmach, które prawnie i finansowo nie są w 100% czyste. Bo gdy one będą kontrolowane, to pociągną Was ze sobą na samo dno.

Co grozi:
Rozliczanie się w firmie nie mającej uprawnień lub dopuszczającej się nieprawidłowości grozi utratą zwrotu, przesłuchaniami na Policji, a także oskarżeniem o współudział w przestępstwie.

3. Oferowanie rozliczeń podatkowych wraz z innymi usługami.

Oferowanie rozliczeń podatkowych (doradztwa podatkowego) wraz z innymi usługami jest w Unii Europejskiej zabronione.

Istnieją mimo to firmy (łamiące prawo), które rozliczenia podatkowe oferują razem z pracą zagranicą, ubezpieczeniami, biletami autokarowymi, itd.

Wystarczy sięgnąć do polskich przepisów, aby przekonać się, że jest to łamanie obowiązującego prawa. W Polsce artykuł 31 dpU wprowadza zakaz prowadzenia działalności innej niż doradztwo podatkowe dla osób doradzających w kwestiach podatkowych.

Jeżeli zauważycie, że osoba rozliczająca Was z jakiegokolwiek podatku oferuje również pracę, ubezpieczenia, bilety autokarowe lub jakiekolwiek inne usługi niezwiązane z podatkami, to wtedy istnieją tylko dwie możliwości takiego stanu rzeczy:
a) albo ta osoba utraciła uprawnienia,
b) albo takich uprawnień nigdy nie miała.

Zarówno pierwsza, jak i druga sytuacja są przestępstwem, które jest surowo karane.

Uwaga:
Pośrednicy pracy i agencje pracy z uwagi na skomplikowane przepisy dokonują statystycznie najwięcej błędów i nieprawidłowości. Dlatego w pierwszej kolejności na nich są organizowane naloty służb celnych i podatkowych. Nie rozliczajcie się u pośredników pracy, bo oni rozliczają nielegalnie i w momencie kontroli u nich Wy możecie stracić swój zwrot podatku. Oni mają Wam organizować pracę, przejazd, nocleg, ale nie rozliczać Waszych rocznych dochodów.

4. Nielegalna stawka za rozliczenie podatku.

Jeżeli ktoś oferuje Wam rozliczenie niemieckiego podatku za 100 zł, 150 zł, 200 zł lub 250 zł jako jeden całkowity koszt rozliczenia – to trafiliście na oszusta !

Za taką cenę nie pracuje żaden doradca podatkowy. Nawet przepisy prawne mu tego zabraniają !

Pobieranie tylko jednej i zawsze jednakowej stawki za rozliczenia podatkowe to przestępstwo przeciwko niemieckim przepisom Steuerberatergebührenverordnung (StBGebV) – przeciwko rozporządzeniu, które reguluje wynagrodzenia za rozliczenia podatkowe. Paragraf 14 ust. 2 StBGebV zabrania stosowania stawek zryczałtowanych. Honoraria za rozliczenie niemieckiego podatku są regulowane przepisami w/w rozporządzenia i nie można za nie naliczać tak niskich stawek. Rozporządzenie StBGebV definiuje dokładnie ceny za takie usługi.

Za ofertami za 100 zł czy 200 zł kryją się ludzie, którzy sporządzają Wam deklaracje podatkowe bez uprawnień.

Co grozi:
Rozliczając się u osób i w firmach bez uprawnień, Wy współuczestniczycie w przestępstwie. Za to grozi Wam przynajmniej grzywna.

Co należy pamiętać:
Ewentualna nieznajomość prawa nie zwalnia z obowiązku przestrzegania prawa.

5. Brak uprawnień do robienia zeznania podatkowego.

Za wieloma firmami kryją się niekompetentne osoby, które nie ponoszą żadnej odpowiedzialności przed niemieckim Urzędem Skarbowym za zrobione rozliczenie klienta. Na dokumentacji rozliczeniowej nie przybijają obowiązkowej pieczęci, bo jej zwyczajnie nie mają. Dokumentacje wpływające do Urzędów Skarbowych wyglądają tak, jakby podatnik sam wypełnił sobie formularze. W tej sytuacji cała odpowiedzialność spada na Was podatników.

A co, jeżeli Wy nie mówicie i nie piszecie perfekt po niemiecku ? Urzędnicy są przecież święcie przekonani, że Wy sami sobie zrobiliście deklarację podatkową, bo w dostarczonej do urzędu dokumentacji nie ma żadnej adnotacji, że jakaś firma podatkowa robiła dla Was to rozliczenie. Skoro firma nie ujawniła się w dokumentacji podatkowej przed urzędem, to co miała do ukrycia ? Anonimowo mogła tam wpisać cokolwiek – bo nie ujawniając się uciekła od odpowiedzialności. Wy za to poniesiecie odpowiedzialność za firmę, choć nie znacie przepisów i języka.

Zeznanie podatkowe musi być:

a) opatrzone pieczęcią osoby, która ją usługowo sporządzała dla klienta,

b) do niemieckiego Urzędu Skarbowego musi wpłynąć pisemne upoważnienie o reprezentowaniu Was przez firmę rozliczającą podatek,

c) decyzja o przyznanym zwrocie podatku (lub przynajmniej kopia decyzji) musi zostać dostarczona przez niemiecki Urząd Skarbowy na adres Waszego pełnomocnika, którym jest firma rozliczająca podatek.

Na co uważać:
Jeżeli te 3 powyższe warunki nie zostają spełnione, to macie pewność, że taka osoba nie ma uprawnień. Pomoc w sprawach podatkowych bez uprawnień jest karana.

 

6. Wypłacanie zwrotu podatku przed wydaniem decyzji urzędowej.

Na rynku istnieją firmy, które „z góry” wypłacają klientowi pieniądze, a faktyczny zwrot podatku pobierają na swoje konto. Niektóre z nich wręcz skupują od podatników dokumenty do rozliczenia. Oczywiście płacą dużo mniej, niż wyniesie spodziewany zwrot, na czym Wy podatnicy jesteście stratni finansowo.

Proceder wygląda następująco:

1. Firma bierze kredyt w banku na zakup od klientów dokumentów rozliczeniowych (Besondere Lohnsteuerbescheinigung).

2. Firma wypłaca klientowi niewielką kwotę pieniędzy za zrzeczenie się prawa do zwrotu.

3. Firma rozlicza klienta z podatku i podaje do Urzędu Skarbowego swoje konto.

4. Firma otrzymuje przelew z kwotą o kilkaset procent (%) większą, niż zapłaciła klientowi za dokumenty rozliczeniowe.

Poza tym, że są to niedozwolone praktyki, to Wam nie opłaca się sprzedawać komukolwiek dokumentacji podatkowej, gdyż niemieckie Urzędy Skarbowe z reguły po kilku miesiącach przelewają zwrot podatku. Warto poczekać.

Co grozi: utrata pieniędzy na kwotę od kilkuset do kilku tysięcy Euro.

7. Zapłata za usługę po uzyskaniu zwrotu.

Jeżeli czytacie reklamę, że jakaś firma nie pobiera zaliczka za rozliczenie podatku, to powinno dać Wam to sporo do myślenia na temat takiej dziwnej firmy.   To zwykły haczyk.

Niemieckie przepisy wypowiadają się jednoznacznie w kwestii zaliczek w rozporządzeniu o opłatach dla doradców podatkowych. § 8 rozporządzenia StBGebV właśnie przewiduje zaliczkę za rozliczenie podatku.

Wiele firm obiecuje klientom mało formalności, niskie koszty usługi, a po czasie okazuje się, że Wasze pieniądze z tytułu zwrotu podatku wpłynęły na konto tej firmy. Albo pieniędzy już nie zobaczycie na oczy, albo w najlepszym przypadku przeleją Wam połowę, żebyście siedzieli cicho, a drugą połowę sobie zostawią.

Uwaga:
Firmy nie pobierające zaliczek wabią naiwnych klientów tylko po to, aby przelać na swoje konto Wasze pieniądze.


Obowiązek podatkowy

Rozliczenie podatku z Finanzamt.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Formularz podatkowy Rozliczenia ONLINE znajduje się w prawym górnym rogu. Wypełnij go!

Skorzystaj z metody Rozliczenia TRADYCYJNE i dokumenty podatkowe prześlij pocztą!

Rozliczenia online oraz Rozliczenia tradycyjne są bardzo bezpieczną formą rozliczenia podatkowego.
Gwarantują cały zwrot należnego podatku, bezpieczeństwo prawne, bezpieczeństwo finansowe, wysoki standard rozliczenia oraz są najlepszą formą zwrotu spośród wszystkich rozliczeń podatkowych.    

 

Obowiązek rozliczenia się z podatku

Rozliczenie podatkowe dla posiadaczy niemieckiego numeru podatkowego jest obowiązkowe. Zatrudnieni w Niemczech pracownicy i osoby prowadzące działalność gospodarczą na terenie Niemiec (także jako polska firma), ale również emeryci pobierający emerytury lub renty oraz osoby pobierające w Niemczech wszelkiego rodzaju zasiłki i świadczenia socjalne, muszą złożyć obowiązkowe roczne zeznanie podatkowe z uzyskanych w Niemczech i innych krajach dochodów.

Zeznanie podatkowe składa się do właściwego miejscem zamieszkania, zameldowania lub zarejestrowania niemieckiego Urzędu Skarbowego. Obowiązek do złożenia rocznej deklaracji podatkowej wynika z zapisów § 25 ustawy EStG -niemieckiej ustawy o podatku dochodowym, który wyraźnie definiuje złożenie deklaracji podatkowej jako Pflichtveranlagung–obowiązkowe rozliczenie. Podstawy do naliczenia podatku muszą zostać przekazane do niemieckiego Urzędu Skarbowego w formie rocznej deklaracji podatkowej. I to jest obowiązek podatnika, aby dane o osiągniętych zarobkach przekazać, co następuje w postaci rozliczenia się z dochodów z Urzędem Skarbowym po zakończeniu roku kalendarzowego. Roczne zeznanie podatkowe powinno zostać złożone w niemieckim Urzędzie Skarbowym do 31 lipca za rok poprzedni. Jeśli składa je w naszym imieniu Steuerberater – termin jest wydłużony do końca lutego następnego roku. Termin złożenia zeznania podatkowego w Niemczech można w pewnych sytuacjach przedłużyć, o ile podatnik nie otrzyma wcześniej wezwania z niemieckiego Urzędu Skarbowego do złożenia zeznania. Wtedy musi złożyć roczną deklarację w wyznaczonym przez urząd terminie. W innym przypadku Urząd Skarbowy może nałożyć na podatnika karę finansową.

Par. 46 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym wyszczególnia wiele sytuacji, w przypadku wystąpienia których niemieccy urzędnicy skarbowi szczególną wagę przywiązują do kwestii złożenia przez podatnika rocznego rozliczenia podatkowego i obowiązek ten od podatnika konsekwentnie egzekwują. W przypadku wypłacania przez pracodawców kwot wolnych od podatku, pracownik musi bezwzględnie złożyć roczną deklarację podatkową w Niemczech. W szczególności zatrudnianie polskich pracowników w Niemczech stwarza pracodawcom możliwość wypłacenia części pensji pracowniczej właśnie w postaci wolnych dodatków do wynagrodzenia (np. dodatek za delegację). Pracownik musi wtedy złożyć deklarację do końca lipca za rok poprzedni, a gdyby tego nie zrobił, to zostanie przez urząd do złożenia wezwany. Następuje to w formie listu. Urzędnikom chodzi w tym przypadku o to, aby skonfrontować w praktyce poprawność wypłacania przez pracodawców kwot wolnych od podatku, które obniżają kwotę podlegającą opodatkowaniu, z faktycznymi kwotami podatku, które należało odprowadzić na rzecz fiskusa. Diety wypłacone przez pracodawcę na rzecz pracownika wpływają znacznie na niedobór podatku odprowadzonego od wynagrodzenia pracownika (Lohnsteuer). Dopiero w trakcie sprawdzania dokumentacji podatkowej składanej w postaci rocznej deklaracji z uwzględnieniem wszystkich uzyskanych w danym roku kalendarzowym dochodów udaje się ustalić, czy diety nie wpłynęły na niedobór podatku, co wiąże się z dopłatą do podatku na koniec roku. Ryzyko związane z wystąpieniem u pracownika dopłaty do podatku dochodowego od wynagrodzenia jest głównym powodem nałożenia obowiązku rozliczenia się na osoby otrzymujące świadczenia wolne od podatku.

Również osoby prowadzące w Niemczech działalność gospodarczą (firmę) – niezależnie od tego, czy będzie to firma zarejestrowana w Polsce, a tylko działająca w Niemczech – muszą bezwzględnie złożyć roczną deklarację podatkową. Wiele firm (np. jednoosobowych) nie płaci w trakcie roku kalendarzowego podatku dochodowego od dochodów uzyskanych w Niemczech i dopiero na koniec roku składa roczne rozliczenie i płaci należny podatek. Również firmy płacące comiesięczny lub cokwartalny podatek w postaci stawki zryczałtowanej, naliczanej na podstawie szacunku (za podstawę bierze się poprzedni rok obrotowy, a gdy firma działa pierwszy rok to spodziewane obroty), muszą składać roczne rozliczenie podatkowe.

Emeryci pobierający świadczenia emerytalno-rentowe z niemieckich instytucji zabezpieczenia społecznego są także zobowiązani do złożenia rocznej deklaracji podatkowej, gdyż niemieckie świadczenia emerytalne są częściowo opodatkowane. Od roku 2005 emerytury są w Niemczech w 50% opodatkowane i co roku o 2% rośnie podstawa opodatkowania. Dla rozliczanego obecnie roku podatkowego (2020) opodatkowana część stanowi już 80% kwoty emerytury. W efekcie tego niepracujący emeryt, którego jedynym źródłem przychodu jest emerytura, musi i tak rozliczyć się z fiskusem.


Wezwanie z Finanzamt

Niemiecki Urząd Skarbowy wzywa często podatników do złożenia zeznania podatkowego pod rygorem nałożenia kary pieniężnej oraz szacunkowego naliczenia należnego podatku do zapłacenia. Podatnicy otrzymują wezwania najczęściej po głównym okresie rozliczeniowym, który trwa do 31 maja, a więc w okresie począwszy od miesiąca czerwca wzwyż.

W przypadku otrzymania pisma z niemieckiego Urzędu Skarbowego wzywającego do złożenia zeznania podatkowego należy niezwłocznie dokonać rozliczenia. Obowiązek ten dotyczy także osób, które nie osiągnęły w Niemczech żadnego dochodu,a pomimo to otrzymały wezwanie z niemieckiego Urzędu Skarbowego do złożenia zeznania podatkowego. W takim przypadku należy złożyć zerowe zeznanie podatkowe. Pracodawca jest z kolei zobowiązany do zgłoszenia podatku od dochodu pracownika do 10 dnia po zakończeniu okresu obrachunkowego. Jeżeli okres obrachunkowy wynosi jeden miesiąc kalendarzowy, to pracodawca zgłasza podatek dochodowy pracownika do 10 dnia następnego miesiąca. Zgłoszenie jest obowiązkowe.

Gdyby pracodawca spóźnił się ze złożeniem właściwej deklaracji do Urzędu Skarbowego, to wtedy:

A) pracodawcy może zostać naliczony do zapłacenia dodatek za spóźnienie,

B) Urząd Skarbowy może szacunkowo określić wysokość należnego podatku wydając decyzję szacunkową.

Dla podatnika niezłożenie rocznej deklaracji podatkowej wiąże się z wieloma konsekwencjami natury prawnej i administracyjnej. Kto nie wypełni obowiązku złożenia w terminie zeznania podatkowego, na tego niemiecki Urząd Skarbowy może nałożyć karę w postaci  grzywny. Wtedy grzywna będzie miała charakter prawnego przymuszenia w celu złożenia deklaracji podatkowej. Zawsze trzeba jako podatnik pamiętać, że niemiecki system podatkowy uprawnia tamtejsze  Urzędy Skarbowe do oszacowania podstawy do opodatkowania (szacunkowe dochody) i naliczenia szacunkowo podatku należnego do zapłacenia. Prawo to wynika z zapisu § 162 niemieckiej ordynacji podatkowej.

Podatnik będzie zatem musiał zapłacić podatek w takiej kwocie, jaką oszacuje niemiecki Urząd Skarbowy. Ta może się przecież różnić od kwoty faktycznie osiągniętych przez podatnika dochodów, a co za tym idzie inna będzie wysokość podatku należnego do zapłacenia. Często naliczenie szacunkowe daje dużo większą kwotę podatku, który trzeba zapłacić. Do tego dochodzą dodatki za zwłokę, które niemiecki Urząd Skarbowy nakłada na podatników, którzy spóźnili się ze złożeniem deklaracji podatkowej w wyznaczonym terminie. O tym mówi § 152 niemieckiej ordynacji podatkowej.

Obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Niemczech występuje niezależnie od faktu, czy w Polsce złożyło się już swój PIT. Niemiecka ustawa o podatku dochodowym od osόb fizycznych (Einkommensteuergesetz) nakłada bowiem obowiązek rozliczenia się z niemieckim fiskusem z dochodów uzyskanych w Niemczech niezależnie od złożenia zeznania podatkowego w kraju zamieszkania, czy też pochodzenia (w tym przypadku w Polsce).

Aby uniknąć podwόjnego opodatkowania dochodόw, Polska i Niemcy zawarły umowę o unikaniu podwόjnego opodatkowania, a ta reguluje kwestię, ktόre to faktycznie państwo ma prawo do opodatkowania dochodów podatnika i w jakiej formie kraj zamieszkania ma unikać podwόjnego opodatkowania. Prowadzi to do tego stosowania dwóch metod unikania podwόjnego opodatkowania, tj. metody zwolnienia i metody zaliczenia.

Metoda zwolnienia polega faktycznie na zwolnieniu. Stosując tę zasadę dochody opodatkowane już w państwie źrόdła, pozostają w kraju zamieszkania wolne od podatku. Jednak trzeba pamiętać, że uwzględnia się je przy obliczaniu stawki podatkowej.

Metoda zaliczenia polega na zaliczeniu podatku zapłaconego w państwie źrόdła przy obliczaniu podatkόw należnego do zapłacenia w kraju zamieszkania.

Niemieckie Urzędy Skarbowe mogą sprawdzać Polaków osiągających dochody na terenie Niemiec pod kątem powstania długu podatkowego. Jeśli takowy powstał, to urzędy określają jego  wysokość. Wtedy też następuje wezwanie do złożenia zeznania podatkowego. Jeżeli niemiecki Urząd Skarbowy stwierdzi dług podatkowy, to naliczy podatnikowi odsetki na podstawie § 233a niemieckiej ordynacji podatkowej .


Wysokość kary za niezłożenie zeznania

Na podatnika, który w terminie nie złożył deklaracji podatkowej, nakłada się karę finansową w postaci dopłaty za spóźnienie. Zgodnie z § 152 ust. 2 zdanie 1 ustawy AO kara za niezłożenie rocznego zeznania podatkowego w Niemczech w terminie określonym niemiecką ustawą stanowi w roku 2021 0,25% wymaganego podatku. Minimalna kwota to 25 euro za każdy miesiąc spóźnienia, a maksymalna może wynieść 25.000 EUR. Niemiecki Urząd Skarbowy ściga przede wszystkim te osoby, którym pracodawca w trakcie zatrudnienia wypłacał kwotę wolną od podatku (Steuerfreibetrag), a one nie rozliczyły się z podatku za ten okres. Steuerfreibetrag otrzymuje w Niemczech większość pracowników, którzy się przemieszczają. Powodem tego jest fakt, że pracodawcom najłatwiej jest wypłacić kwotę wolną od podatku właśnie tym pracownikom, którzy rocznie pokonują wiele kilometrów samochodem lub pracują w różnych miejscach Niemiec. Niemiecki Urząd Skarbowy bardzo chętnie wzywa do złożenia zeznania podatkowego osoby, które są opodatkowane w Niemczech według trzeciej klasy podatkowej. Podatnicy należący do trzeciej klasy podatkowej płacą w trakcie roku niższy podatek, więc na koniec roku muszą złożyć roczne rozliczenie by go dopłacić.

Bezwzględnie każda firma i osoba prowadząca działalność gospodarczą na terenie Niemiec musi złożyć roczne deklaracje w zakresie Einkommensteuer (podatku dochodowego) oraz Umsatzsteuer (podatku VAT). Poza deklaracją podatku dochodowego oraz deklaracją VAT firma musi złożyć roczny bilans z działalności i wykazać osiągnięte przychody.


Numer podatkowy

Podejmując pierwszą pracę w Niemczech lub otwierając firmę należy wystąpić do niemieckiego Urzędu Skarbowego o nadanie numeru podatkowego. Procedura wydania numeru trwa dosyć szybko, a jej zwieńczeniem jest przesłanie podatnikowi urzędowego pisma i określenie w nim obowiązującego podatnika cyfrowego numeru identyfikacyjnego dla poszczególnych rodzajów podatku.

Steuernummer (St.Nr.) jest w Niemczech odpowiednikiem polskiego numeru NIP. Numer jest nadawany od 01.07.2007 dożywotnio. Wcześniej podatnik mógł mieć teoretycznie kilka numerów podatkowych, co roku inny. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania podatnik otrzymywał w nowym miejscu zupełnie nowy Steuernummer. Do czerwca 2007r. numer podatkowy w Niemczech funkcjonował podobnie jak numer sprawy. Nowy numer podatkowy składa się z jedenastu cyfr. Obowiązuje podatnika przez całe życie i likwiduje się go dopiero w dwadzieścia lat po jego śmierci. Każdy podatnik podejmujący pracę lub działalność w Niemczech otrzymuje list urzędowy, w którym znajduje się informacja o nadaniu Numeru Identyfikacji Podatkowej. Numer ten nosi nazwę Steuer-Identifikationsnummer i oznacza się go skrótem literowym ID-Nr. Niemiecki Numer Identyfikacji Podatkowej obowiązuje przez całe życie niezależnie od zmian personalnych podatnika, tj. obowiązuje zarówno w momencie przeprowadzki, jak i zmiany stanu cywilnego. Również polskie firmy podejmujące się zleceń w Niemczech muszą wystąpić o niemiecki numer podatkowy i prowadzić w związku z jego nadaniem ewidencję przychodów.

Numer Identyfikacji Podatkowej wykorzystuje się w Niemczech min. w następujących sytuacjach:

1. Podatnik składa swój pierwszy wniosek o dokument potrzebny do rozliczenia podatkowego (Lohnsteuerbescheinigung).

2. Podatnik zmienia klasę podatkową.  

3. Podatnik dokonuje różnego rodzaju zgłoszeń podatkowych.  

Wśród osób przyjeżdżających z zagranicy (np. z Polski) do Niemiec często pojawia się problem natury zagubienia, a i nieraz zapomnienia numeru identyfikacji podatkowej. Jest to spowodowane nienależytym obchodzeniem się z dokumentacją. Jednak pracując np. na budowie w różnych częściach Niemiec, podczas częstych przeprowadzek może się przecież zdarzyć, że dokument zaginie. Co robić w takiej sytuacji ?

Gdyby faktycznie przydarzyła się podatnikowi taka sytuacja, to poszukiwania Numeru Identyfikacji Podatkowej musiałyby być skierowane w kierunku ostatniej decyzji podatkowej. Tam właśnie urząd nanosi niemiecki odpowiednik NIP-u. Jeżeli jednak podatnikowi brakuje także i ostatniej decyzji podatkowej (np. dotyczącej zwrotu podatku), bo zaginęła mu cała dokumentacja w Niemczech, to powinien szukać karty podatkowej lub jakiegokolwiek dokumentu zastępczego. Gdy i ten sposób zawiedzie i nic nie uda się znaleźć, to podatnikowi pozostaje ostatnia szansa ratunku z tej sytuacji. Musi zwrócić się pisemnie do instytucji, która wydaje w Niemczech numery identyfikacji podatkowej. Nie jest to jednak Urząd Skarbowy.

Większość osób szuka pomocy w Urzędzie Skarbowym, ale to jest błędna droga. Właściwym rozwiązaniem jest napisanie do Federalnego Centralnego Urzędu Podatkowego. W odpowiedzi na zapytanie podatnika dotyczące Numeru Identyfikacji Podatkowej w Niemczech, otrzyma on pisemnie informację o jego ID-Nr.

 


Klasy podatkowe

Niemieckie przepisy podatkowe rozróżniają 6 klas podatkowych:

I klasa podatkowa – osoby żyjące samotnie
II klasa podatkowa
 – osoby samotne z dzieckiem
III klasa podatkowa
 – osoby mające na utrzymaniu bezrobotnego małżonka
IV klasa podatkowa
 – małżonkowie o dochodach podobnych
V klasa podatkowa
 – jeden z małżonków o wyższych a drugi o niższych dochodach
VI klasa podatkowa – dochody z co najmniej dwóch stosunków pracy

Klasy podatkowe służą do naliczania podatku w trakcie trwania stosunku pracy. Przynależność do określonej klasy podatkowej wyznacza stawkę opodatkowania dochodu zgodnie z właściwą tabelą podatkową.

 

III klasa podatkowa stanowi dla małżonków duże ryzyko dopłaty do podatku!

Małżonkowie wybierając opodatkowanie dochodów mają dwie alternatywy :
a) kombinacja klasy podatkowej IV oraz IV,
b) kombinacja klasy podatkowej III oraz V.

Przynależność obu małżonków do IV klasy podatkowej powinna mieć miejsce w takiej sytuacji, gdy małżonkowie osiągają dochody na podobnym poziomie. Inaczej wygląda sytuacji w przypadku kombinacji klasy III oraz V, gdyż ustawodawca przewidział zróżnicowany poziom zarobków małżeństwa. Zatem jeden z małżonków ma zarabiać więcej od drugiego, aby można było zastosować taką kombinację. Ile więcej ma zarabiać ? Na to pytanie nie da się jednoznacznie odpowiedzieć. Z jednej strony niemiecki ustawodawca sugeruje, iż mają to być proporcje 80% do 20%, czyli jeden z małżonków ma zarabiać 4/5 w stosunku do 1/5 przypadającej na budżet małżeństwa. Z drugiej strony niemiecki ustawodawca dopuszcza rozbieżność w zarobkach małżeństwa wynoszącą zaledwie 20%, a więc jeden z małżonków zarabia 60% a drugi 40% przypadające na ich budżet. Rozbieżność jest stosunkowo duża. Natomiast decydujące znaczenie ma fakt, że w przypadku kombinacji klas podatkowych III z V zatrzymany podatek dochodowy przybiera formę zaliczki i trudno stwierdzić, ile będzie wynosił podatek na koniec roku. Może wyjść zwrot podatku, ale równie i dobrze dopłata do podatku.

Temat związany z opodatkowaniem małżonków, a co za tym idzie z wyborem odpowiedniej klasy podatkowej, nie jest prosty. No bo nie ma 100% gwarancji, że na koniec roku podatkowego nie wyjdzie nam dopłata. Co przypadek (czyli co małżeństwo) możemy mieć do czynienia z innymi proporcjami zarobków pomiędzy małżonkami. W każdym bądź razie nawet jeżeli co miesiąc małżonkowie odprowadzają zaliczkowo podatek dochodowy (Lohnsteuer) od swojego wynagrodzenia, to na koniec roku na podstawie tzw. długu podatkowego następuje zweryfikowanie wszystkich płatności Lohnsteuer i jeżeli płacone zaliczki były zbyt małe, to następuje dopłata do podatku.

Jeżeli podatek należny będzie o przynajmniej 400 Euro większy, niż podatek odprowadzony, to oprócz wystąpienia dopłaty do podatku (Steuernachzahlung) niemiecki Urząd Skarbowy może zwiększyć nam wielkość odprowadzanej co miesiąc zaliczki na poczet podatku dochodowego. Jest to tzw. Einkommensteuer-Vorauszahlung. Z góry płaci się zaliczkę na rzecz podatku, a na koniec dokonuje rozliczenia. Jeżeli należny podatek w skali roku okaże się większy niż suma całorocznych zaliczek, to wtedy mamy do czynienia ze zbyt niską kwotą podatku. Wtedy też występuje dopłata.

Przy kombinacji III z V klasą podatkową należy uważać także na następującą rzecz: nawet jeżeli na początku roku wydaje się, że Lohnsteuer będzie niski, to jednak w trakcie roku może okazać się, że należny podatek miał być naliczany według IV klasy podatkowej. A to oznacza najczęściej sporą różnicę pomiędzy podatkiem odprowadzonym na III i V klasie a podatkiem należnym na IV klasie podatkowej. Wtedy małżeństwo odczuje skutki w postaci dużej dopłaty do podatku po złożeniu rocznego zeznania podatkowego.

Jak widać wybór klasy podatkowej małżonków to temat niezwykle trudny. W szczególności zważywszy na fakt, iż kombinacja klasy III oraz V prowadzi nader często do wystąpienia dopłaty podatkowej, o czym zapomina wielu podatników.

Wśród małżonków pracujących w Niemczech pojawia się wiele pomysłów zmiany klasy podatkowej, które bazują na wprowadzeniu ryzykownej konstrukcji klas podatkowych, a w której to rolę przewodnią wiedzie trzecia klasa podatkowa. Co gorsza podatnikom doradzają pracodawcy, krewni, koledzy i koleżanki z pracy. Sugerują, żeby małżonkowie zmienili klasę podatkową, bo będą płacili niższe podatki. Ci zaprzyjaźnieni lub spokrewnieni „doradcy” zapominają jednak, że niższe podatki będą owszem płacone – ale tylko w trakcie roku podatkowego (najczęściej pokrywającego się z kalendarzowym). Na koniec roku trzeba jednak złożyć roczną deklarację z osiągniętych dochodów i jeżeli wystąpi niedobór podatku (czyli za mało odprowadziliśmy podatku w ciągu roku), to następuje dopłata do podatku. A ci wszyscy znajomi i krewni, którzy doradzali tak wspaniałe rozwiązanie ze zmianą klasy podatkowej, nagle milkną. A małżeństwu pozostaje dług podatkowy wobec niemieckiego Urzędu Skarbowego. Ten jednak będą musieli spłacać sami.

 

Niemieckie Urzędy Skarbowe skutecznie walczą z III klasą podatkową!

Niemieckie władze skarbowe znalazły sposób na to, jak skutecznie walczyć z podatnikami posiadającymi III klasę podatkową i jak ściągać od nich należny podatek.

Jak wiemy, osoby należące w Niemczech do III klasy podatkowej płacą niższe podatki, gdyż deklarują, że mają na utrzymaniu niepracującego małżonka. W ten sposób podatnik unika wysokich stawek podatkowych, które są właściwe dla I klasy podatkowej. 

Osoby wyjeżdżające z Polski do pracy w Niemczech należą w większości do I klasy podatkowej. Płacą zatem wysoki podatek dochodowy od wynagrodzenia. Część pracowników wpada na pomysł, aby zmienić klasę podatkową i w trakcie roku kalendarzowego płacić niższe podatki od osiąganego dochodu w cyklu comiesięcznym, a więc od comiesięcznego wynagrodzenia jest odprowadzana niezbyt wysoka stawka podatku wynikająca z przynależności do wspomnianej III klasy podatkowej. Oczywiście na koniec roku występuje niedobór podatku i wraz ze złożeniem rocznej deklaracji podatkowej okazuje się, że podatnikowi wychodzi dopłata. Do tej pory to było największe zagrożenie dla podatników związane z przynależnością do III klasy podatkowej. Ale w praktyce pojawił się nowy problem, który przygotowała podatnikom niemiecka skarbówka.

Do wydawanych decyzji podatkowych, które są kierowane do osób będących na III klasie podatkowej, urzędnicy niemieckich Urzędów Skarbowych dołączają szacunkowe obliczenie wysokości podatku od dochodu przypadający na bieżący rok. W efekcie podatnik, który rozliczał się przykładowo za rok 2019 poza decyzją za rok 2019 otrzymuje od razu nakaz płatniczy zryczałtowanego podatku dochodowego za rok 2020. I to za cały okrągły rok. Co więcej, do niektórych decyzji podatkowych z roku 2019 dołącza się nie tylko decyzję o zapłaceniu „do przodu” podatku za rok 2019, ale nawet zaliczkowo już za rok 2020!

Podatnicy będący na III klasie podatkowej muszą zatem odprowadzić podatek nie dość, że za aktualny rok, to jeszcze za przyszły rok. W tym układzie opodatkowanie na III klasie podatkowej robi się jeszcze bardziej nieopłacalne, no bo kto ma ochotę już teraz płacić podatek dochodowy od pieniędzy, których jeszcze wcale nie zarobił ?

Tym oto sposobem niemieckie Urzędy Skarbowe walczą z podatnikami, którzy przechodzą z I klasy podatkowej na III klasę. Gdy tylko podatnik chce obniżyć swoje podatki, to urzędnik nakazuje mu zapłacić zaliczkowo podatek do przodu.

Trzeba jednak przyznać, że z punktu widzenia interesu niemieckich władz skarbowych, pomysł zdyscyplinowania podatników do należytego odprowadzania podatku dochodowego jest dobry. Co więcej, niemieckie Urzędy Skarbowe wykazują się dużym sprytem i nie pozwalają podatnikom zaniżać swoich podatków.

Przy tym stanie rzeczy naprawdę nie opłaca się zmieniać klasy podatkowej z III na I. W tej potyczce pomiędzy oszczędnym podatnikiem a sprytnym urzędnikiem skarbowym zwycięstwo jest po stronie urzędnika, który jeśli tylko chce, to i tak zmusi podatnika do zapłacenia większego podatku. Chociażby nakazując mu zapłacenie zaliczki i za bieżący rok i za przyszły rok. A na tym to podatnik wyjdzie jak przysłowiowy „Zabłocki na mydle” i zamiast zaoszczędzić na podatku, to go zapłacić dwa a może nawet trzy razy tyle. Jest to niepodważalny dowód na to, że mimo wszystko warto pozostać na I klasie podatkowej i płacić uczciwie należne podatki.

Dług podatkowy wobec niemieckiego Urzędu Skarbowego!

W przypadku długu podatkowego pracowników powstaje on najczęściej w wyniku złego dobrania klasy podatkowej. Pracownik z Polski posiadający niepracującą żonę zmienia klasę podatkową z 1 na 3, aby w trakcie roku kalendarzowego odprowadzano mu mniejszą ilość podatku dochodowego od wynagrodzenia. Jednak na koniec roku przy rozliczeniu rocznym najczęściej okazuje się, że wystąpił niedobór podatku i pracownik z Polski musi zwrócić niemieckiemu fiskusowi kilka tysięcy Euro podatku. Tylko, że skąd zebrać na tzw. „już” kilka tysięcy Euro, jeżeli pracownik ma na utrzymaniu niepracującą żonę i dzieci w wieku szkolnym, a cały zarobek uzyskany w Niemczech został już skonsumowany ? W takiej sytuacji pracownik z Polski nieoczekiwanie dla niego samego ma dług podatkowy w niemieckim Urzędzie Skarbowym, który uregulować należy niezwłocznie. W przypadku niezapłacenia należnego podatku dług podatkowy systematycznie zwiększa się, gdyż naliczane są do kwoty głównej ustawowe odsetki. W efekcie końcowym dług pracownika z Polski rośnie i może przybrać po pewnym czasie niewyobrażalne rozmiary.


System podatkowy

Einkommensteuer

Osoby zatrudnione w Niemczech płacą Einkommensteuer (podatek dochodowy). Podatkiem tym opodatkowuje się zarówno dochody uzyskiwane w Niemczech, jak i dochody uzyskiwane na całym świecie przez osoby fizyczne posiadające na terenie Niemiec miejsce zamieszkania lub stałego pobytu.

Niemiecka ustawa o podatku dochodowym wprowadza pojęcie obowiązku podatkowego i wyróżnia jego dwa rodzaje: ograniczony i nieograniczony. Zatrudnienie do 183 dni w roku, co odpowiada 6 miesiącom, oznacza ograniczony obowiązek podatkowy. Zatrudnienie powyżej 183 dni w roku, a więc więcej niż pół roku, wiąże się z wystąpieniem nieograniczonego obowiązku podatkowego w Niemczech.

 

W skład Einkommensteuer wchodzą następujące rodzaje podatków od wynagrodzenia:

Lohnsteuer to podatek dochodowy potrącany od wynagrodzenia pracowników. Każdego miesiąca jest odciągany przez pracodawców od pensji i odprowadzany na konto fiskusa. Wysokość Lohnsteuer jest uzależniona od wysokości dochodów, a jego kwotę definiują tabele podatkowe dla określonego przedziału zarobków. Domeną tego rodzaju podatku jest to, że jego płatnik (pracownik) składa na koniec roku kalendarzowego roczną deklarację z wszystkich uzyskanych w przeciągu roku dochodów. W następstwie złożenia deklaracji podatkowej zapłacony wcześniej w ciągu całego roku podatek zostaje naliczony na poczet podatku należnego. Jeżeli suma podatku zapłaconego za dany rok jest mniejsza, aniżeli suma podatku należnego, to podatnik musi dopłacić brakującą kwotę podatku należnego. W przypadku wystąpienia odwrotnej sytuacji, a więc gdy podatek zapłacony jest większy, aniżeli podatek należny, to podatnik otrzymuje zwrot nadpłaconego podatku.

 

Solidaritätszuschlag

to podatek, który był płacony przez pracowników zachodnich Landów na rzecz wschodnich Niemiec. Po prawie trzydziestu latach osoby pracujące w zachodnich Landach Niemiec nie muszą płacić podatku solidarnościowego. Zmiana ta nie dotyczy jednak najbogatszych. Solidaritätszuschlag został wprowadzony w Niemczech w 1991 roku w momencie zjednoczenia kraju. Podatek ten miał wspierać przemiany ustrojowe w Europie Środkowej i Wschodniej, a także pokryć koszty związane ze zjednoczeniem Niemiec. Zmiany wprowadzone w 2021 roku przez resort niemieckich finansów spowodowały, że z podatku solidarnościowego zostały zwolnione osoby zarabiające rocznie poniżej 73 000 euro (osoba samotna) oraz poniżej 151 000 euro (osoba w związku małżeńskim). Zniesienie podatku solidarnościowgo objęło około 90 procent podatników.

 

Kirchensteuer to podatek kościelny. Płaci się go na Kościół. Kirchensteuer płacą tylko te osoby, które oficjalnie zadeklarują w Niemczech przynależność do religii. Wysokość podatku kościelnego  waha się w zależności od Landu pomiędzy 8% a 9%. Każdy Land wyznacza swoją wysokość podatku kościelnego, ale zawsze nalicza się go proporcjonalnie do Lohnsteuer. W Landzie Bayern i Baden-Württemberg KSt wynosi 8%, natomiast we wszystkich pozostałych Landach 9%.

Dla polskich pracowników, którzy w Polsce należą do kościoła katolickiego, płacenie podatku kościelnego w Niemczech jest obowiązkowe. Przed podjęciem pierwszego zatrudnienia w Niemczech pracownik powinien zadeklarować przynależność do religii. Wyznanie rzymsko-katolickie oznacza się w dokumentacji podatkowej skrótem literowym RK. Wyznanie ewangelickie to z kolei skrót EV. W przypadku katolików o płaceniu podatku kościelnego w Niemczech decyduje fakt przyjęcia chrztu. Jeżeli pracownik zatrudniony z Niemczech został ochrzczony w Polsce, to także na terenie Niemiec należy do wspólnoty Kościoła. W razie odmowy zapłacenia podatku przez osobę wierzącą, niemiecka administracja kościelna wysyła stosowne pismo do polskiej parafii o wystąpieniu danej osoby z Kościoła.

Niemiecki Kirchensteueramt (Kościelny Urząd Podatkowy) lub niemiecki Urząd Skarbowy mogą sprawdzić, czy pracownik został w Polsce ochrzczony. Na tej podstawie naliczą pracownikowi 8% lub 9% podatku kościelnego należnego do zapłacenia w Niemczech fiskusowi.

 

 

Stawki Einkommensteuer w Niemczech:

  • stawka podatku 0%
  • stawka podatku 14%
  • stawka podatku 42%
  • stawka podatku 45%

Podatek dochodowy dla polskich i niemieckich FIRM BUDOWLANYCH

Bauabzugsteuer to szczególny rodzaj podatku dochodowego przewidziany dla firm budowlanych wykonujących prace budowlane na terenie Niemiec. Funkcjonowanie Bauabzugsteuer reguluje § 48 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym (EStG).

Obowiązujący w Niemczech podatek od usług budowlanych został wprowadzony w życie 1 stycznia 2002 roku, a jego głównym celem jest walka z pracą na czarno w budownictwie oraz przeciwdziałanie uchylaniu się od płacenia podatków.

Wysokość Bauabzugsteuer wynosi 15% wartości wykonanej usługi. Podatek ten potrąca zleceniodawca z kwoty otrzymanego od zleceniobiorcy rachunku i po zabezpieczeniu środków finansowych  odprowadza pieniądze do niemieckiego Urzędu Skarbowego.  Jeżeli zatem firma podwykonawcza wystawia za wykonane prace budowlane stosowny rachunek, to odbiorca tej usługi (np. główny wykonawca) nie płaci podwykonawcy pełnej kwoty należności. Podwykonawca otrzymuje 85% z kwoty wystawionego rachunku, natomiast pozostałe 15% odbiorca usługi przekazuje fiskusowi. Podwykonawcze firmy budowlane w Niemczech otrzymują w ten sposób tak naprawdę pomniejszoną o Bauabzugsteuer należność za wykonane prace.

Podatek Bauabzugsteuer wystąpuje wtedy, gdy usługa budowlana jest wykonywana na terenie Niemiec. Jeżeli polska firma wykonuje w Niemczech usługę budowlaną, to niemiecki odbiorca tej usługi ma obowiązek zatrzymać z wystawionego rachunku 15% kwoty i pieniądze te idą bezpośrednio na konto należące do niemieckiego Urzędu Skarbowego.

W przypadku gdy polska firma wystawia niemieckiemu odbiorcy usługi rachunek na łączną kwotę 10.000 Euro, to odbiorca zatrzymuje u siebie z tej kwoty 1.500 Euro (równowartość 15%) i przelewa te pieniądze do niemieckiego Urzędu Skarbowego. Polska firma otrzymuje natomiast należność w wysokości 8.500 Euro.

Bauabzugsteuer należy odprowadzić na konto fiskusa do 10 dnia następnego miesiąca, który  następuje po miesiącu, w jakim była wykonana usługa budowlana. Jeżeli usługa była wykonana w miesiącu styczniu, to podatek należy odprowadzić do 10 lutego.

Jeżeli niemiecka firma świadczy usługę budowlaną poza granicami Niemiec (np. w Austrii), to nie odprowadza się od takiej usługi wykonanej na terytorium innego państwa (w tym przypadku Austrii) podatku zwanego Bauabzugsteuer.

W sytuacji, gdyby  nie zatrzymano owych 15% z kwoty rachunku, zleceniodawca podlega karze grzywny do 25.000 Euro, a w ekstremalnych przypadkach (np. usługi opiewające na większe kwoty pieniędzy) zaniechanie potrącenia podatku jest zagrożone karą pozbawienia wolności.

Pojęcie Bauabzugsteuer pojawiło się po raz pierwszy w niemieckim systemie prawnym 30 sierpnia 2001 roku wraz z wprowadzeniem ustawy o ograniczeniu nielegalnego działania w branży budowlanej. Następnie pojęcie to zostało przeniesione do niemieckiej ustawy o podatku dochodowym oraz do niemieckiej ordynacji podatkowej. W ten sposób wszystkie usługi budowlane wykonywane na terenie Niemiec  po dniu 31.01.2001 są obłożone podatkiem Bauabzugsteuer.

Usługą budowlaną zgodnie z zapisem § 48 ustęp 1 strona 2 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym są wszystkie te usługi, które mają za cel produkcję, naprawę, konserwację, zmianę lub usunięcie obiektów budowlanych.


Körperschaftsteuer

Körperschaftsteuer (KörpSt lub KSt) jest podatkiem dochodowy od osób prawnych. Podatek ten pobierany jest od spółek posiadających osobowość prawną, czyli od GmbH (Sp. z o. o.) oraz AG (S. A.).

Reforma podatków firm Unternehmensteuerreform z roku 2008 zmniejszyła stopę podatku od osób prawnych w Niemczech z ówczesnych 25% o 10% w dół. Aktualna stawka KSt wynosi 15%.

Podstawą do opodatkowania Körperschaftsteuer jest – podobnie jak w przypadku Einkommensteuer – dochód z okresu całego roku, z tą różnicą, że dochód osób prawnych. Co jest dochodem i jak ustala się dochód wynika z przepisów ustawy o podatku dochodowym. Dodatkowo należy tu uwzględnić przepisy ustawy o podatku od osób prawnych. Körperschaftsteuer jest podatkiem bezpośrednim i jest podatkiem osobistym, którego nie odejmuje się od dochodu.

Körperschaftsteuer płacą tylko te spółki kapitałowe, które w Niemczech podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu lub też w sytuacji, gdy zarząd spółki zagranicznej ma siedzibę w Niemczech.

Wypłata udziałowcom dywidendy wiąże się z opodatkowaniem jej w Niemczech podatkiem o nazwie Kapitalertragsteuer (KapSt). Stawka podatku nakładanego na dywidendy wynosi 25%.


Gewerbesteuer

Gewerbesteuer (GewSt) jest podatkiem od prowadzonej działalności przemysłowej i handlowej. Podatek ten płaci każda firma po przekroczeniu obrotów 24.500 EUR w stosunku rocznym. Gewerbesteuer pobierany jest od roku 1998  przez władze lokalne i finansuje działalność gmin. Większe zmiany miały miejsce w 2008 roku w związku z wprowadzoną reformą  opodatkowania przedsiębiorstw. Podatek o takim charakterze praktycznie nigdzie nie występuje na świecie, jedynie porównywalną konstrukcję ma podatek komunalny w Austrii. Odpowiednika tego podatku nie ma w Polsce. Charakter niemieckiego Gewerbesteuer jest zatem unikalny. Podatek od prowadzonej działalności przemysłowej i handlowej ma różną wielkość w różnych niemieckich gminach, ale najczęściej jego wysokość to 18%. Gminy w Niemczech uzyskały w 2019 r. około 69,8 mld euro wpływów z podatków realnych (podatek od nieruchomości oraz Gewerbesteuer). Jest to spadek o 0,2 mld euro lub -0,3% w porównaniu z 2018 r.

Obok podatku od gruntów to właśnie Gewerbesteuer jest głównym podatkiem wpływającym do kas gminnych. W zachodnich Landach stanowi średnio 13% budżetu gminy. W Landach wschodnich jego znaczenie jest mniejsze, gdyż średnio tylko 6% budżetu gminnego pochodzi z Gewerbesteuer. Podatek ten pojawił się w Niemczech pierwszy raz już w 1936r., a po wojnie obowiązuje w Niemczech nieprzerwanie od 1981r.

Gewerbesteuer regulują przepisy ustawy Gewerbesteuergesetz z 15 października 2002 (BGBl Teil I S. 4167), ostatnia zmiana spowodowana reformą ustawy o prowadzeniu działalności gospodarczej z 14 sierpnia 2007 (BGBl Teil I S.1912) z późniejszymi zmianami, a także przepisy wykonawcze Gewerbesteuer-Durchführungsverordnung i.d.F. z 15 października 2002 (BGBl Teil I S. 4180).


Mehrwertsteuer

Podatek od wartości dodanej (VAT), który w Niemczech nosi nazwę Mehrwertsteuer jest szeroko stosowanym podatkiem pobieranym od wszelkiego rodzaju publicznej i prywatnej konsumpcji, np. od dóbr i usług dostarczanych przez firmy do ostatecznego konsumenta.
Obecnie podstawową stawką VAT dla większości dóbr i usług w Niemczech jest 19%, ale niektóre produkty jak żywność, książki i inne publikacje są opodatkowane stawką 7%.
Dobra eksportowane lub sprzedawane do innych krajów Unii Europejskiej nie są przedmiotem opodatkowanym VAT, gdyż jest to wewnątrzwspólnotowa dostawa.

Od 1 lipca 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. obowiązywały niższe stawki podatkowe ze względu na konsekwencje Covid19. Stawka podatkowa w wysokości 19 % obowiązuje ponownie od 1.1.2021 r.

Podstawowa stawka podatkowa została tymczasowo obniżona z 19 do 16 procent.
Obniżona stawka podatkowa wyniosła tylko 5 procent zamiast 7 procent.
Zwolnienie to jest określone w ustawie o podatku od towarów i usług w § 28 UStG.

Poniższa tabela przedstawia wysokość VAT-u w wybranych krajach europejskich:

 

KRAJ                GŁÓWNA STAWKA
PODATKU VAT
Niemcy 19%
Polska 23%
Austria 20%
Holandia 21%
Belgia 21%
Luksemburg 17%
Francja 20%
Włochy 22%
Hiszpania 21%
Portugalia 23%
Węgry 27%
Czechy 21%
Szwecja 25%
Dania 25%
Finlandia 24%
Wielka Brytania 20%

Rezydenci zagraniczni

Rezydenci zagraniczni płacą podatek jedynie od dochodów uzyskanych w Niemczech. Podatek jest pobierany od dochodów wg tych samych reguł, jak od obywateli niemieckich i rezydentów. Zgodnie z niemieckim prawem o zabezpieczeniu społecznym, obcokrajowcy pracujący w Niemczech muszą także uiszczać składki na ubezpieczenia społeczne, gdy są postrzegani w myśl prawa jako zatrudnieni przez niemieckiego pracodawcę.

Jeżeli zagraniczna firma działa na terenie Niemiec, to dochody z tej działalności muszą być opodatkowane w Niemczech. Rodzaj naliczanych podatków zależy od formy prawnej firmy. Na tej podstawie polska firma jeszcze przed rozpoczęciem działalności w Niemczech musi uzyskać niemiecki Numer Identyfikacji Podatkowej (Steuernummer). Niemiecki Urząd Skarbowy nadając numer podatkowy określa, jakiego rodzaju podatki firma polska musi odprowadzać do niemieckiego fiskusa od prowadzonej na terenie Niemiec działalności.

Niemiecka ordynacja podatkowa nakazuje wszystkim rezydentom zagranicznym (tj. także Polakom pracującym lub działającym w Niemczech, ale z miejscem stałego zamieszkania w Polsce) wyznaczyć oficjalnego pełnomocnika do reprezentowania ich przed wszelkimi niemieckimi organami administracji podatkowej (§ 123 niemieckiej ordynacji podatkowej). Rezydent zagraniczny musi w tym celu wyznaczyć doradcę podatkowego lub kancelarię podatkową do reprezentowania go na obszarze Niemiec. Zgłoszenie przedstawiciela podatkowego następuje do właściwego miejscem niemieckiego Urzędu Skarbowego wraz z podaniem zakresu pełnomocnictwa, imienia i nazwiska doradcy podatkowego oraz jego siedziby, adresu lub miejsca stałego pobytu na terytorium Republiki Federalnej Niemiec.

 

Niemieckie prawo podatkowe

Niemieckie prawo podatkowe należy do najbardziej skomplikowanych na świecie. Przepisy podatkowe znajdują się zarówno w najważniejszym akcie prawnym państwa, czyli w ustawie zasadniczej (konstytucji), a także w wielu ustawach, rozporządzeniach, zarządzeniach, dyrektywach i aktach administracyjnych, które są dodatkowo wsparte bogatym orzecznictwem sądowym.

Dział X niemieckiej ustawy zasadniczej został poświęcony prawnym podstawom pobierania podatku w Niemczech. To właśnie konstytucja wprowadziła trzy rodzaje aktów prawnych wchodzących w skład niemieckiego prawa podatkowego. W Niemczech obowiązują ustawy krajowe, ustawy Landów i  statuty komunalne wydawane przez gminy.

Najważniejsze obowiązujące w Niemczech krajowe ustawy podatkowe:

Ordynacja podatkowa jest elementarną ustawą podatkową, która określa zasady postępowania podatkowego, tj. określa podstawy opodatkowania, określa jak mają być pobierane i egzekwowane podatki w Niemczech. Ponadto ustawa ta reguluje postępowanie w sprawach karno-skarbowych związanych z uchylaniem się od płacenia podatków. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 3866, ber. 2003 I S. 61).

Ustawa o doradztwie podatkowym reguluje doradztwo podatkowe i zawód doradcy podatkowego, a ponadto ogranicza dostęp do wykonywania usługowej pomocy w sprawach podatkowych. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 2735).

Ustawa o podatkach zagranicznych ma za cel zapobieganie ucieczce zagranicę przed opodatkowaniem w Niemczech i próbami zmniejszenia podatku po stronie niemieckiej.  (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 1713).

Ustawa kodeks karny określa przesłanki i konsekwencje prawne przestępstw na tle podatkowym i finansowym. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 3322).

Ustawa o wycenie zajmuje się obszerną wyceną podatkową zgromadzonego przed podatników majątku pod kątem wartości podatkowej. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 230).

Ustawa o podatku dochodowym określa opodatkowanie osób fizycznych. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 3366, ber. S. 3862).

Ustawa o spadku i darowiznach reguluje sprawy spadkowe i kwestie dziedziczenia oraz przekazywania darowizn. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 378).

Ustawa o podatku od działalności gospodarczej obejmuje materię związaną z opodatkowaniem prowadzonej w Niemczech działalności gospodarczej. (Dziennik Ustaw BGBl. I 2002 S. 4167).

Ustawa o podatku od nabycia nieruchomości określa opodatkowanie czynności prawnych od nieruchomości znajdujących się na obszarze Niemiec, a w szczególności ich zakupu. (Dziennik Ustaw (BGBl. I S. 418, ber. S. 1804).

Ustawa o podatku od nieruchomości uprawnia niemieckie gminy do naliczania podatku od nieruchomości od budynków, nieużytków i gruntów rolnych znajdujących się na ich obszarze. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 965).

Ustawa inwestycyjna ma za cel opodatkowania zysków z działalności inwestycyjnej i to zarówno w odniesieniu do majątku inwestycyjnego krajowego, jak i majątku inwestycyjnego zagranicznego. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 2676).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych obciąża dochody uzyskiwane przez spółki kapitałowe, min. GmbH oraz AG. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 4144).

Ustawa o podatku VAT nakłada podatek od wartości dodanej na obrót towarów i usług. Podatkowi obrotowemu podlegają wszystkie krajowe odpłatne dostawy towarów i usług, które są osiągane w ramach przedsiębiorstwa. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 386).

Ustawa o podatku od przekształceń narzuca podatek na podmioty zmieniające formę prawną, na podmioty łączące się i włączające się do struktury przedsiębiorstwa. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 2782, 2791 ff.).

Ustawa o podatku od ubezpieczeń nakłada podatek na wynagrodzenia i zyski osiągane dzięki ubezpieczeniom, które zostały wypracowane na skutek zawartej umowy lub też w inny sposób. (Dziennik Ustaw BGBl. I S. 22).

 

 

 


 


Podwójne opodatkowanie

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania

Dochody uzyskiwane przez polskich pracowników w Niemczech nie mogą być podwójnie opodatkowane – tak stanowi umowa podpisana przez oba kraje. Rzeczywistość pokazuje jednak, że Polacy pracujący w Niemczech płacą dużo większe podatki na rzecz niemieckiego fiskusa, gdy osiągają także dochody w Polsce. Prawo podatkowe jest bowiem bardzo sprytnie skonstruowane.

Niemcy podpisały z Polską dwustronną umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zakaz podwójnego opodatkowania zawiera również ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli osoba pracująca zarobkowo na terenie Niemiec opodatkowała dochód w Niemczech, to te dochody nie mogą już drugi raz zostać opodatkowane przez polski Urząd Skarbowy. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są prawem międzynarodowym. Zgodnie z zasadą, że umowa międzynarodowa ma zastosowanie przed krajowymi przepisami wewnętrznymi, to właśnie niemiecko-polska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania ma pierwszeństwo przed wewnętrznym prawem podatkowym każdego z obu krajów. Jednakże temat jest bardzo skomplikowany, gdyż dochody uzyskane w Polsce zwiększają w Niemczech stawkę podatkową i powodują wystąpienie wyższego podatku do zapłacenia.

Wprawdzie dochody uzyskane w Polsce są oficjalnie wolne od podatku w Niemczech, to jednak mało kto informuje, że dochody polskie wlicza się do podstawy opodatkowania w Niemczech – czyli polskie dochody zwiększają niemiecki zarobek brutto i pracownik płaci wyższy podatek od dochodów uzyskanych w Niemczech.

Jest to niezwykle sprytne zagranie ustawodawcy, gdyż z jednej strony zawiera się umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, a z drugiej strony polskie dochody i tak obciążają dochody uzyskane w Niemczech i wpływają na wyższe opodatkowanie niemieckich dochodów. Polskim pracownikom zatrudnionym w Niemczech grożą zatem odczuwalne skutki pracy w obu krajach (tj. w Polsce i w Niemczech) w postaci zwiększonego podatku na rzecz niemieckiego fiskusa.

Właściwy urząd w/s podwójnego opodatkowania

W związku z faktem obowiązywania polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku warto dowiedzieć się, w kompetencji jakiego niemieckiego urzędu leży rozstrzyganie spraw spornych związanych właśnie z unikaniem podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z niemiecką ustawą o administracji finansowej Główny Urząd Federalny d/s Podatków spełnia nadrzędną rolę w rozstrzyganiu sporów wynikłych na tle podwójnego opodatkowania. Jeszcze do niedawna obowiązywały w Niemczech wytyczne z listopada 2004r. względem przepisów dotyczących kompetencji w/w instytucji. 20 czerwca 2011 zdefiniowano na nowo zakres zadań należących do Głównego Urzędu Federalnego d/s Podatków.

Oto lista kompetencji:

1. Przeprowadzanie postępowania porozumiewawczego oraz postępowania arbitrażowego

  1. a)  na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
    b) na podstawie porozumienia 90/436/EWG o eliminowaniu podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków pomiędzy powiązanymi przedsiębiorstwamiPrzeprowadzanie wstępnych postępowań porozumiewawczych na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.3. Międzynarodowa pomoc prawna w sprawach karno-skarbowych.4. Międzynarodowa pomoc urzędowa w indywidualnych sprawach podatkowych związanych z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.Mając przedstawioną wyżej wiedzę dotyczącą obszaru działania można oczywiście zwrócić się do Głównego Urzędu Federalnego d/s Podatków w razie sporu kompetencyjnego. Jednak zaznaczyć należy, iż w/w instytucja nie zajmuje się ani ustalaniem wykładni, ani stosowaniem przepisów wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że Główny Urząd Federalny d/s Podatków nie doradzi nam, jak w konkretnym przypadku uniknąć podwójnego opodatkowania i jak interpretować przepisy. Do tych zadań są powołane prawem inne osoby.

Z problemami natury podwójnego opodatkowania podatnicy powinni zwrócić się do doradców podatkowych. Kompetentnymi osobami do reprezentowania odpłatnie podatników są doradcy podatkowi posiadający stosowny dyplom doradcy podatkowego uzyskany w Niemczech i to właśnie oni oficjalnie reprezentują podatników w tego typu sprawach.

 


Wyłączenie dochodu niemieckiego w Polsce

Pracując w Niemczech – a więc w kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania – przy rozliczeniu podatkowym stosuje się tzw. metodę wyłączenia z progresją. Oznacza to, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty w Niemczech.

Ustalenie stawki podatku od pozostałego dochodu, który został osiągnięty tylko w Polsce oblicza się wg następującego wzoru:

dochód polski + dochód niemiecki = całkowity dochód

podatek do zapłacenia dla całkowitego dochodu = obowiązująca stawka podatku dla całkowitego dochodu

Obowiązek złożenia zeznania rocznego występuje wtedy, gdy pracownik osiągnął w Polsce dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej, a także gdy chce rozliczyć się łącznie z małżonkiem lub opodatkować dochody w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.


Rozliczenie polskiego dochodu w Niemczech

Przy złożeniu rocznej deklaracji podatkowej w Niemczech do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, które osiągnięte zostały w Niemczech, dodajemy dochody osiągnięte w Polsce.
Polskie dochody uzyskują zwolnienie na podstawie niemiecko-polskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Od sumy niemieckich i polskich dochodów obliczamy podatek według obowiązującej skali podatkowej.


Sposób obliczania dochodu w Polsce

Przychód osiągnięty w Niemczech należy pomniejszyć o przysługujące diety.

Wprawdzie niemiecki przychód można teoretycznie pomniejszyć za każdy dzień wykonywanej w Niemczech pracy, ale w tym wypadku obowiązuje pewne ograniczenie. Otóż pomniejszenie nie może przekroczyć równowartości 30 diet rocznie. Obliczoną w ten sposób kwotę przelicza się z EUR na PLN i odejmuje przysługujące koszty uzyskania przychodów.

Zdarzają się sytuacje, iż przychód wyniesie zero nawet po odjęciu diet, przeliczeniu na złote oraz pomniejszeniu o koszty.

Dieta jest  zwolnioną częścią dochodów zagranicznych, która odpowiada wysokości diet przysługujących pracownikom z tytułu zagranicznej podróży służbowej do Niemiec.
Wysokość diety określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Przeliczenie przychodów uzyskanych za pracę w Niemczech na PLN dokonuje się według kursu Narodowego Banku Polski z dnia otrzymania wynagrodzenia.


Klauzula 183 dni

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Niemcami a Polską, podobnie jak Konwencja Modelowa i inne polskie umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, przewiduje odstępstwo od zasady opodatkowania dochodów z pracy najemnej w państwie wykonywania tej pracy. Wyjątek ten definiuje się jako tzw. klauzula 183 dni.

Klauzula 183 dni dotyczy w szczególności krótkotrwałego wykonywania pracy w drugim państwie, jeśli jednocześnie spełnione zostaną inne warunki wymienione w art. 15 ust. 2 umowy pomiędzy Niemcami a Polską. I tak, mimo czasowego wykonywania pracy w drugim państwie, dochody z pracy najemnej, które uzyskuje osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym z państw, będą opodatkowane wyłącznie w państwie miejsca zamieszkania tej osoby, o ile łącznie zostaną spełnione trzy warunki.
Pierwszy warunek, że odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym.

Drugi warunek, że wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim państwie.

Trzeci warunek, że wynagrodzenie nie jest pokrywane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim państwie (artykuł 5 umowy niemiecko-polskiej).

Podstawa prawna:
Umowa z 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku pomiędzy Polską a Niemcami (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Rozliczenie dochodów polskich i niemieckich

Znaczna część osób pracujących w Niemczech osiąga także dochody w Polsce. W momencie złożenia w Niemczech rocznej deklaracji podatkowej z dochodów osiągniętych właśnie w Niemczech, należy ujawnić także dochody uzyskane w Polsce. W tym celu polski Urząd Skarbowy wystawi podatnikowi na podstawie polskiego Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP) stosowne zaświadczenie o uzyskanych w Polsce. Te sumuje się w niemieckim rozliczeniu wraz z dochodami osiągniętymi w Niemczech.  

Osoby pracujące w Niemczech i podlegające tam pod nieograniczony obowiązek podatkowy (pobyt powyżej 183 dni w roku), a mające także dochody w Polsce, które to są opodatkowywane polskim podatkiem dochodowym, mogą po spełnieniu pewnych przesłanek naliczyć je na poczet niemieckiego podatku dochodowego. W ten sposób uniknie się podwójnego opodatkowania dochodów zagranicznych (w tym przypadku polskich) w Niemczech i zagranicą (w tym przypadku w Polsce).

Naliczenie podatku ogranicza się jednak do tzw. maksymalnej kwoty naliczanej. Taką maksymalną kwotę uzyskuje się na podstawie obliczenia:
niemiecki podatek dochodowy, którego kwotę ustala się na podstawie dochodu do opodatkowania wraz z zagranicznymi (polskimi) dochodami, dzieli się w stosunku zagranicznych (polskich) dochodów do sumy dochodów.

W wyniku tego przede wszystkim prywatne wydatki podatnika związane z prowadzeniem życia na terenie Niemiec można zakwalifikować do grupy nadzwyczajnych obciążeń. Częściowo przypadają one nawet na zagraniczne (polskie) dochody i poprzez to zmniejszają wielkość do naliczenia.

Jak do kwestii podwójnego opodatkowania oraz kwalifikacji nadzwyczajnych obciążeń podchodzą niemieckie władze skarbowe ?

Prywatne wydatki na poczet tzw. nadzwyczajnych obciążeń należy rozpatrywać w zależności od kraju zamieszkania, a nie w zależności od kraju, w którym to uzyskano dochody.  

Podstawa prawna: Orzecznictwo Federalnego Trybunału Finansowego.

Delegowanie polskich pracowników do Niemiec

Delegowanie pracowników do pracy w Niemczech jest tematem, który sprawia wiele kłopotów polskim firmom wykonującym zlecenia na podstawie umowy o dzieło. Polskie przedsiębiorstwo podpisuje z niemieckim przedsiębiorstwem umowę, w której zobowiązuje się do wykonania ściśle określonego dzieła. W tym przypadku należałoby się odwołać do zapisu artykułu 15 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, który to wprowadza regulację 183 dni. Teoretycznie polski pracownik powinien opodatkowywać dochody w Polsce, jeżeli owa granica 183 dni nie została przekroczona w roku kalendarzowym. Ale praktyka dowodzi, że niemieckie Urzędy Skarbowe naciskają na polskie firmy działające w Niemczech i chcą za wszelką cenę, aby podatek od wynagrodzenia uzyskiwanego w Niemczech był płacony faktycznie do niemieckiej skarbówki.

O ile uda się uniknąć odprowadzania w Niemczech ubezpieczenia społecznego pracowników, co gwarantuje rozporządzenie 883 z roku 2004, to w przypadku podatku od wynagrodzenia pracowniczego (Lohnsteuer) należy jednak wyjść z założenia, że pracownik delegowany do pracy w Niemczech musi właśnie tam opodatkować swoje dochody.

Problem w tym, że polskie firmy delegujące swoich pracowników do Niemiec albo zakładają, że wystarczy odprowadzić podatek od dochodu pracownika w Polsce, albo też znają realia niemieckie, ale wcale nie kwapią się z odprowadzeniem podatku – aż do momentu kontroli ze strony niemieckich władz skarbowych, które wydają masowo decyzje o zapłaceniu zaległego podatku dochodowego od wynagrodzeń delegowanych do Niemiec pracowników.

Najczęściej sprawa niezapłaconego podatku wychodzi na jaw rok później. Czyli jeżeli w roku 2012 pojawią się jakieś zaległości podatkowe, to najprawdopodobniejszy scenariusz zakłada, że dopiero w 2013 roku Urząd Skarbowy w Niemczech upomni się o należne pieniądze + oczywiście należne odsetki. Z tym, że często polskiej firmy już w Niemczech nie ma i niemieckie władze skarbowe nie mają od kogo ściągnąć podatku. Wtedy pozostają im tylko pracownicy i to właśnie od nich niemieckie Urzędy Skarbowe chcą otrzymać zaległy podatek (który faktycznie powinien już dawno za pracownika odprowadzić pracodawca). W efekcie końcowym pracownik „staje pod ścianą” i musi zapłacić brakujący podatek.

Sytuacja jest dla pracownika niebezpieczna. Pracodawca obiecuje mu za pracę w Niemczech odpowiednie wynagrodzenie, ale po roku okazuje się, że część otrzymanego wynagrodzenia (np. 20%) należy zwrócić w postaci podatku. Z takim wydatkiem nie liczy się żaden pracownik chętny do pracy w Niemczech, gdyż po odjęciu od zarobionych pieniędzy 20% wyjazd do pracy w Niemczech wcale nie jest już taki opłacalny.


Obliczanie podatku

Obliczanie Lohnsteuer

 Obliczanie Lohnsteuer

Przystępując do obliczenia niemieckiego podatku należy zacząć od zastosowania przepisów paragrafu 2 I EStG oraz zdefiniowania dochodów osiąganych na podstawie:

§ 13–14a EStG, §§ 15–17 EStG, § 18 EStG, §§ 19–19a EStG, § 20 EStG, § 21 EStG oraz  §§22–23 EStG

Suma wszystkich osiągniętych dochodów stanowi dochód przed opodatkowaniem. Zastosowanie poniższego wzoru pozwoli obliczyć kwotę podatku do zapłacenia. Proszę pamiętać, poniższy wzór jest prostym przykładem. Do obliczenie zwrotu należy uwzględnić wiele czynników. Jednak jest to kwestia indywidualna.  

 

 

Suma dochodów (brutto)

– koszty uzyskania dochodów (ryczałt 1.000 €)

– ubezpieczenia emerytalne

– ubezpieczenie zdrowotne

– ubezpieczenie bezrobotne

– ubezpieczenie pielęgnacyjne

–  inne wydatki specjalne

= Dochód podlegający opodatkowaniu

– wynikająca z tego wartość procentowa podlegająca opodatkowaniu według taryfy podstawowej

= naliczony podatek dochodowy

–  już zapłacony podatek

= zwrot podatku / podatek do zapłaty

 

ZALICZKI MIESIĘCZNE

NA POCZET

PODATKU DOCHODOWEGO

za rok 2021

(Landy zachodnie podatek kościelny 9%)

 

Lohn/ Dochód Lohnsteuer in Steuerklasse/ Podatek od wynagrodzeń w klasie podatkowej
bei € / w € I/IV II III V VI
1.000 0,00 0,00 0,00 100,66 112,75
1.100 0,00 0,00 0,00 111,83 123,91
1.200 9,75 0,00 0,00 122,91 142,83
1.300 22,83 0,00 0,00 139,91 176,16
1.400 39,41 11,25 0,00 177,41 213,66
1.500 60,08 28,16 0,00 219,16 255,50
1.600 81,16 45,75 0,00 257,50 293,83
1.700 103,25 65,33 0,00 295,83 332,08
1.800 124,00 85,08 0,00 331,08 367,33
1.900 144,58 105,00 0,00 365,58 401,83
2.000 165,58 125,33 0,00 400,08 434,83
2.100 186,91 146,00 0,00 433,50 463,66
2.200 208,50 167,00 10,00 462,16 493,00
2.300 230,50 188,25 24,00 491,50 523,00
2.400 254,83 211,91 40,33 524,16 556,50
2.500 277,58 234,00 56,50 554,83 588,00
2.600 300,58 256,33 73,66 586,33 620,16
2.700 323,91 279,00 91,66 618,50 652,83
2.800 347,66 302,08 109,16 651,33 686,33
2.900 371,66 325,50 127,16 684,66 720,50
3.000 396,08 349,16 146,00 718,83 755,00
3.100 420,75 373,25 165,50 753,25 789,50
3.200 445,83 445,83 185,33 787,75 824,00
3.300 471,25 422,41 205,50 822,33 858,58
3.400 496,91 447,50 225,66 856,83 893,08
3.500 525,41 475,25 247,83 894,50 930,75
3.600 551,83 501,00 268,33 929,00 965,25
3.700 578,66 527,08 289,00 963,50 999,75
3.800 605,75 553,58 310,00 998,00 1.034,25
3.900 633,16 580,41 331,00 1.032,50 1.068,75
4.000 661,00 607,50 352,16 1.067,08 1.103,33
4.100 689,16 635,00 373,50 1.101,58 1.137,83
4.200 717,58 662,83 395,16 1.136,08 1.172,33
4.300 746,41 691,00 416,83 1.170,58 1.206,83
4.400 775,58 719,50 438,66 1.205,08 1.241,41
4.500 807,75 750,91 462,83 1.242,75 1.279,00
4.600 837,58 780,16 485,00 1.277,25 1.313,58
4.700 867,83 809,66 507,50 1.311,83 1.348,08
4.800 898,33 839,58 530,00 1.346,33 1.382,58
4.900 931,41 872,00 554,50 1.383,33 1.419,58
5.000 966,16 905,91 580,00 1.421,66 1.457,91

 

 

 


Obliczanie Gewerbesteuer

Gewerbesteuer nalicza się według następującego wzoru:

Zysk firmy zgodnie z definicją ustawy Einkommensteuergesetz
(dla spółek kapitałowych Körperschaftsteuergesetz)

   + zaliczki na poczet Gewerbesteuer za rok obrachunkowy
   + doliczenia zgodnie z ustawą
   − odliczenia zgodnie z ustawą

—————————————————————-

   = kwota podatku przed odjęciem straty
   − strata podatkowa z lat poprzednich

—————————————————————-

   = kwota podatku (zaokrągla się do pełnych 100 €)
   − kwota wolna od podatku w wysokości 24.500 € 
     (dla firm jednoosobowych i spółek osobowych)

—————————————————————-

   = kwota podatku * liczba do obliczenia podatku

—————————————————————-

   = kwota do obliczenia podatku * stawka gminy

—————————————————————-

   = Gewerbesteuer do zapłacenia
   - zaliczki na poczet Gewerbesteuer

= obciążenie podatkowe z tytułu Gewerbesteuer

Aktualne wskaźniki wyceny gmin dla Gewerbesteuer w wybranych niemieckich miastach:

Dierfeld – 900 %

Frankfurt am Main – 460 %

München – 490 %

Hamburg – 470 %

Essen – 480 %

Herne – 500 %

Leverkusen – 475 %

Düsseldorf – 440 %

Bergisch Gladbach – 460 %

Köln – 475 %

Bonn – 490 %

Stuttgart – 420 %

Berlin – 410 %

Karlsruhe – 430 %

 

WYSOKOŚĆ

GEWERBESTEUER

dla firmy zarejestrowanej w

FRANKFURT AM MAIN

(wskaźnik wyceny 460%)

 

Dochód 25.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 4.025 Euro

Podatek spółki  osobowe  81 Euro

Dochód 30.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 4.830 Euro

Podatek spółki  osobowe   886 Euro

Dochód 35.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 5.635 Euro

Podatek spółki  osobowe 1.691Euro

Dochód 40.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe  6.440 Euro

Podatek spółki  osobowe  2.496 Euro

Dochód 45.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 7.245 Euro

Podatek spółki  osobowe  3.301 Euro

Dochód 50.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 8.050 Euro

Podatek spółki  osobowe 4.106 Euro

Dochód 60.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe  9.660 Euro

Podatek spółki  osobowe  5.716 Euro

Dochód 75.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 12.075 Euro

Podatek spółki  osobowe  8.131 Euro

Dochód 100.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 16.100 Euro

Podatek spółki  osobowe  12.156 Euro

Dochód 200.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 32.200 Euro

Podatek spółki  osobowe  28.256 Euro

Dochód 250.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 40.250 Euro

Podatek spółki  osobowe 36.306 Euro

Dochód 500.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe  80.500 Euro

Podatek spółki  osobowe 76.556 Euro

Dochód 1.000.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe  161.000 Euro

Podatek spółki  osobowe  157.056 Euro

Dochód 2.000.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 322.000 Euro

Podatek spółki  osobowe 318.056 Euro

 

Dochód 5.000.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 805.000 Euro

Podatek spółki  osobowe  801.056 Euro

Dochód 10.000.000 Euro

Podatek spółki kapitałowe 1.610.000 Euro

Podatek spółki  osobowe 1.606.056 Euro