Obowiązek podatkowy

Rozliczenie podatku z Finanzamt.pl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Formularz podatkowy Rozliczenia ONLINE znajduje się w prawym górnym rogu. Wypełnij go!

Skorzystaj z metody Rozliczenia TRADYCYJNE i dokumenty podatkowe prześlij pocztą!

Rozliczenia online oraz Rozliczenia tradycyjne są bardzo bezpieczną formą rozliczenia podatkowego.
Gwarantują cały zwrot należnego podatku, bezpieczeństwo prawne, bezpieczeństwo finansowe, wysoki standard rozliczenia oraz są najlepszą formą zwrotu spośród wszystkich rozliczeń podatkowych.    

 

Obowiązek rozliczenia się z podatku

Rozliczenie podatkowe dla posiadaczy niemieckiego numeru podatkowego jest obowiązkowe. Zatrudnieni w Niemczech pracownicy i osoby prowadzące działalność gospodarczą na terenie Niemiec (także jako polska firma), ale również emeryci pobierający emerytury lub renty oraz osoby pobierające w Niemczech wszelkiego rodzaju zasiłki i świadczenia socjalne, muszą złożyć obowiązkowe roczne zeznanie podatkowe z uzyskanych w Niemczech i innych krajach dochodów.

Zeznanie podatkowe składa się do właściwego miejscem zamieszkania, zameldowania lub zarejestrowania niemieckiego Urzędu Skarbowego. Obowiązek do złożenia rocznej deklaracji podatkowej wynika z zapisów § 25 ustawy EStG -niemieckiej ustawy o podatku dochodowym, który wyraźnie definiuje złożenie deklaracji podatkowej jako Pflichtveranlagung–obowiązkowe rozliczenie. Podstawy do naliczenia podatku muszą zostać przekazane do niemieckiego Urzędu Skarbowego w formie rocznej deklaracji podatkowej. I to jest obowiązek podatnika, aby dane o osiągniętych zarobkach przekazać, co następuje w postaci rozliczenia się z dochodów z Urzędem Skarbowym po zakończeniu roku kalendarzowego. Roczne zeznanie podatkowe powinno zostać złożone w niemieckim Urzędzie Skarbowym do 31 lipca za rok poprzedni. Jeśli składa je w naszym imieniu Steuerberater – termin jest wydłużony do końca lutego następnego roku. Termin złożenia zeznania podatkowego w Niemczech można w pewnych sytuacjach przedłużyć, o ile podatnik nie otrzyma wcześniej wezwania z niemieckiego Urzędu Skarbowego do złożenia zeznania. Wtedy musi złożyć roczną deklarację w wyznaczonym przez urząd terminie. W innym przypadku Urząd Skarbowy może nałożyć na podatnika karę finansową.

Par. 46 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym wyszczególnia wiele sytuacji, w przypadku wystąpienia których niemieccy urzędnicy skarbowi szczególną wagę przywiązują do kwestii złożenia przez podatnika rocznego rozliczenia podatkowego i obowiązek ten od podatnika konsekwentnie egzekwują. W przypadku wypłacania przez pracodawców kwot wolnych od podatku, pracownik musi bezwzględnie złożyć roczną deklarację podatkową w Niemczech. W szczególności zatrudnianie polskich pracowników w Niemczech stwarza pracodawcom możliwość wypłacenia części pensji pracowniczej właśnie w postaci wolnych dodatków do wynagrodzenia (np. dodatek za delegację). Pracownik musi wtedy złożyć deklarację do końca lipca za rok poprzedni, a gdyby tego nie zrobił, to zostanie przez urząd do złożenia wezwany. Następuje to w formie listu. Urzędnikom chodzi w tym przypadku o to, aby skonfrontować w praktyce poprawność wypłacania przez pracodawców kwot wolnych od podatku, które obniżają kwotę podlegającą opodatkowaniu, z faktycznymi kwotami podatku, które należało odprowadzić na rzecz fiskusa. Diety wypłacone przez pracodawcę na rzecz pracownika wpływają znacznie na niedobór podatku odprowadzonego od wynagrodzenia pracownika (Lohnsteuer). Dopiero w trakcie sprawdzania dokumentacji podatkowej składanej w postaci rocznej deklaracji z uwzględnieniem wszystkich uzyskanych w danym roku kalendarzowym dochodów udaje się ustalić, czy diety nie wpłynęły na niedobór podatku, co wiąże się z dopłatą do podatku na koniec roku. Ryzyko związane z wystąpieniem u pracownika dopłaty do podatku dochodowego od wynagrodzenia jest głównym powodem nałożenia obowiązku rozliczenia się na osoby otrzymujące świadczenia wolne od podatku.

Również osoby prowadzące w Niemczech działalność gospodarczą (firmę) – niezależnie od tego, czy będzie to firma zarejestrowana w Polsce, a tylko działająca w Niemczech – muszą bezwzględnie złożyć roczną deklarację podatkową. Wiele firm (np. jednoosobowych) nie płaci w trakcie roku kalendarzowego podatku dochodowego od dochodów uzyskanych w Niemczech i dopiero na koniec roku składa roczne rozliczenie i płaci należny podatek. Również firmy płacące comiesięczny lub cokwartalny podatek w postaci stawki zryczałtowanej, naliczanej na podstawie szacunku (za podstawę bierze się poprzedni rok obrotowy, a gdy firma działa pierwszy rok to spodziewane obroty), muszą składać roczne rozliczenie podatkowe.

Emeryci pobierający świadczenia emerytalno-rentowe z niemieckich instytucji zabezpieczenia społecznego są także zobowiązani do złożenia rocznej deklaracji podatkowej, gdyż niemieckie świadczenia emerytalne są częściowo opodatkowane. Od roku 2005 emerytury są w Niemczech w 50% opodatkowane i co roku o 2% rośnie podstawa opodatkowania. Dla rozliczanego obecnie roku podatkowego (2020) opodatkowana część stanowi już 80% kwoty emerytury. W efekcie tego niepracujący emeryt, którego jedynym źródłem przychodu jest emerytura, musi i tak rozliczyć się z fiskusem.


Wezwanie z Finanzamt

Niemiecki Urząd Skarbowy wzywa często podatników do złożenia zeznania podatkowego pod rygorem nałożenia kary pieniężnej oraz szacunkowego naliczenia należnego podatku do zapłacenia. Podatnicy otrzymują wezwania najczęściej po głównym okresie rozliczeniowym, który trwa do 31 maja, a więc w okresie począwszy od miesiąca czerwca wzwyż.

W przypadku otrzymania pisma z niemieckiego Urzędu Skarbowego wzywającego do złożenia zeznania podatkowego należy niezwłocznie dokonać rozliczenia. Obowiązek ten dotyczy także osób, które nie osiągnęły w Niemczech żadnego dochodu,a pomimo to otrzymały wezwanie z niemieckiego Urzędu Skarbowego do złożenia zeznania podatkowego. W takim przypadku należy złożyć zerowe zeznanie podatkowe. Pracodawca jest z kolei zobowiązany do zgłoszenia podatku od dochodu pracownika do 10 dnia po zakończeniu okresu obrachunkowego. Jeżeli okres obrachunkowy wynosi jeden miesiąc kalendarzowy, to pracodawca zgłasza podatek dochodowy pracownika do 10 dnia następnego miesiąca. Zgłoszenie jest obowiązkowe.

Gdyby pracodawca spóźnił się ze złożeniem właściwej deklaracji do Urzędu Skarbowego, to wtedy:

A) pracodawcy może zostać naliczony do zapłacenia dodatek za spóźnienie,

B) Urząd Skarbowy może szacunkowo określić wysokość należnego podatku wydając decyzję szacunkową.

Dla podatnika niezłożenie rocznej deklaracji podatkowej wiąże się z wieloma konsekwencjami natury prawnej i administracyjnej. Kto nie wypełni obowiązku złożenia w terminie zeznania podatkowego, na tego niemiecki Urząd Skarbowy może nałożyć karę w postaci  grzywny. Wtedy grzywna będzie miała charakter prawnego przymuszenia w celu złożenia deklaracji podatkowej. Zawsze trzeba jako podatnik pamiętać, że niemiecki system podatkowy uprawnia tamtejsze  Urzędy Skarbowe do oszacowania podstawy do opodatkowania (szacunkowe dochody) i naliczenia szacunkowo podatku należnego do zapłacenia. Prawo to wynika z zapisu § 162 niemieckiej ordynacji podatkowej.

Podatnik będzie zatem musiał zapłacić podatek w takiej kwocie, jaką oszacuje niemiecki Urząd Skarbowy. Ta może się przecież różnić od kwoty faktycznie osiągniętych przez podatnika dochodów, a co za tym idzie inna będzie wysokość podatku należnego do zapłacenia. Często naliczenie szacunkowe daje dużo większą kwotę podatku, który trzeba zapłacić. Do tego dochodzą dodatki za zwłokę, które niemiecki Urząd Skarbowy nakłada na podatników, którzy spóźnili się ze złożeniem deklaracji podatkowej w wyznaczonym terminie. O tym mówi § 152 niemieckiej ordynacji podatkowej.

Obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Niemczech występuje niezależnie od faktu, czy w Polsce złożyło się już swój PIT. Niemiecka ustawa o podatku dochodowym od osόb fizycznych (Einkommensteuergesetz) nakłada bowiem obowiązek rozliczenia się z niemieckim fiskusem z dochodów uzyskanych w Niemczech niezależnie od złożenia zeznania podatkowego w kraju zamieszkania, czy też pochodzenia (w tym przypadku w Polsce).

Aby uniknąć podwόjnego opodatkowania dochodόw, Polska i Niemcy zawarły umowę o unikaniu podwόjnego opodatkowania, a ta reguluje kwestię, ktόre to faktycznie państwo ma prawo do opodatkowania dochodów podatnika i w jakiej formie kraj zamieszkania ma unikać podwόjnego opodatkowania. Prowadzi to do tego stosowania dwóch metod unikania podwόjnego opodatkowania, tj. metody zwolnienia i metody zaliczenia.

Metoda zwolnienia polega faktycznie na zwolnieniu. Stosując tę zasadę dochody opodatkowane już w państwie źrόdła, pozostają w kraju zamieszkania wolne od podatku. Jednak trzeba pamiętać, że uwzględnia się je przy obliczaniu stawki podatkowej.

Metoda zaliczenia polega na zaliczeniu podatku zapłaconego w państwie źrόdła przy obliczaniu podatkόw należnego do zapłacenia w kraju zamieszkania.

Niemieckie Urzędy Skarbowe mogą sprawdzać Polaków osiągających dochody na terenie Niemiec pod kątem powstania długu podatkowego. Jeśli takowy powstał, to urzędy określają jego  wysokość. Wtedy też następuje wezwanie do złożenia zeznania podatkowego. Jeżeli niemiecki Urząd Skarbowy stwierdzi dług podatkowy, to naliczy podatnikowi odsetki na podstawie § 233a niemieckiej ordynacji podatkowej .


Wysokość kary za niezłożenie zeznania

Na podatnika, który w terminie nie złożył deklaracji podatkowej, nakłada się karę finansową w postaci dopłaty za spóźnienie. Zgodnie z § 152 ust. 2 zdanie 1 ustawy AO kara za niezłożenie rocznego zeznania podatkowego w Niemczech w terminie określonym niemiecką ustawą stanowi w roku 2021 0,25% wymaganego podatku. Minimalna kwota to 25 euro za każdy miesiąc spóźnienia, a maksymalna może wynieść 25.000 EUR. Niemiecki Urząd Skarbowy ściga przede wszystkim te osoby, którym pracodawca w trakcie zatrudnienia wypłacał kwotę wolną od podatku (Steuerfreibetrag), a one nie rozliczyły się z podatku za ten okres. Steuerfreibetrag otrzymuje w Niemczech większość pracowników, którzy się przemieszczają. Powodem tego jest fakt, że pracodawcom najłatwiej jest wypłacić kwotę wolną od podatku właśnie tym pracownikom, którzy rocznie pokonują wiele kilometrów samochodem lub pracują w różnych miejscach Niemiec. Niemiecki Urząd Skarbowy bardzo chętnie wzywa do złożenia zeznania podatkowego osoby, które są opodatkowane w Niemczech według trzeciej klasy podatkowej. Podatnicy należący do trzeciej klasy podatkowej płacą w trakcie roku niższy podatek, więc na koniec roku muszą złożyć roczne rozliczenie by go dopłacić.

Bezwzględnie każda firma i osoba prowadząca działalność gospodarczą na terenie Niemiec musi złożyć roczne deklaracje w zakresie Einkommensteuer (podatku dochodowego) oraz Umsatzsteuer (podatku VAT). Poza deklaracją podatku dochodowego oraz deklaracją VAT firma musi złożyć roczny bilans z działalności i wykazać osiągnięte przychody.


Numer podatkowy

Podejmując pierwszą pracę w Niemczech lub otwierając firmę należy wystąpić do niemieckiego Urzędu Skarbowego o nadanie numeru podatkowego. Procedura wydania numeru trwa dosyć szybko, a jej zwieńczeniem jest przesłanie podatnikowi urzędowego pisma i określenie w nim obowiązującego podatnika cyfrowego numeru identyfikacyjnego dla poszczególnych rodzajów podatku.

Steuernummer (St.Nr.) jest w Niemczech odpowiednikiem polskiego numeru NIP. Numer jest nadawany od 01.07.2007 dożywotnio. Wcześniej podatnik mógł mieć teoretycznie kilka numerów podatkowych, co roku inny. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania podatnik otrzymywał w nowym miejscu zupełnie nowy Steuernummer. Do czerwca 2007r. numer podatkowy w Niemczech funkcjonował podobnie jak numer sprawy. Nowy numer podatkowy składa się z jedenastu cyfr. Obowiązuje podatnika przez całe życie i likwiduje się go dopiero w dwadzieścia lat po jego śmierci. Każdy podatnik podejmujący pracę lub działalność w Niemczech otrzymuje list urzędowy, w którym znajduje się informacja o nadaniu Numeru Identyfikacji Podatkowej. Numer ten nosi nazwę Steuer-Identifikationsnummer i oznacza się go skrótem literowym ID-Nr. Niemiecki Numer Identyfikacji Podatkowej obowiązuje przez całe życie niezależnie od zmian personalnych podatnika, tj. obowiązuje zarówno w momencie przeprowadzki, jak i zmiany stanu cywilnego. Również polskie firmy podejmujące się zleceń w Niemczech muszą wystąpić o niemiecki numer podatkowy i prowadzić w związku z jego nadaniem ewidencję przychodów.

Numer Identyfikacji Podatkowej wykorzystuje się w Niemczech min. w następujących sytuacjach:

1. Podatnik składa swój pierwszy wniosek o dokument potrzebny do rozliczenia podatkowego (Lohnsteuerbescheinigung).

2. Podatnik zmienia klasę podatkową.  

3. Podatnik dokonuje różnego rodzaju zgłoszeń podatkowych.  

Wśród osób przyjeżdżających z zagranicy (np. z Polski) do Niemiec często pojawia się problem natury zagubienia, a i nieraz zapomnienia numeru identyfikacji podatkowej. Jest to spowodowane nienależytym obchodzeniem się z dokumentacją. Jednak pracując np. na budowie w różnych częściach Niemiec, podczas częstych przeprowadzek może się przecież zdarzyć, że dokument zaginie. Co robić w takiej sytuacji ?

Gdyby faktycznie przydarzyła się podatnikowi taka sytuacja, to poszukiwania Numeru Identyfikacji Podatkowej musiałyby być skierowane w kierunku ostatniej decyzji podatkowej. Tam właśnie urząd nanosi niemiecki odpowiednik NIP-u. Jeżeli jednak podatnikowi brakuje także i ostatniej decyzji podatkowej (np. dotyczącej zwrotu podatku), bo zaginęła mu cała dokumentacja w Niemczech, to powinien szukać karty podatkowej lub jakiegokolwiek dokumentu zastępczego. Gdy i ten sposób zawiedzie i nic nie uda się znaleźć, to podatnikowi pozostaje ostatnia szansa ratunku z tej sytuacji. Musi zwrócić się pisemnie do instytucji, która wydaje w Niemczech numery identyfikacji podatkowej. Nie jest to jednak Urząd Skarbowy.

Większość osób szuka pomocy w Urzędzie Skarbowym, ale to jest błędna droga. Właściwym rozwiązaniem jest napisanie do Federalnego Centralnego Urzędu Podatkowego. W odpowiedzi na zapytanie podatnika dotyczące Numeru Identyfikacji Podatkowej w Niemczech, otrzyma on pisemnie informację o jego ID-Nr.

 


Klasy podatkowe

Niemieckie przepisy podatkowe rozróżniają 6 klas podatkowych:

I klasa podatkowa – osoby żyjące samotnie
II klasa podatkowa
 – osoby samotne z dzieckiem
III klasa podatkowa
 – osoby mające na utrzymaniu bezrobotnego małżonka
IV klasa podatkowa
 – małżonkowie o dochodach podobnych
V klasa podatkowa
 – jeden z małżonków o wyższych a drugi o niższych dochodach
VI klasa podatkowa – dochody z co najmniej dwóch stosunków pracy

Klasy podatkowe służą do naliczania podatku w trakcie trwania stosunku pracy. Przynależność do określonej klasy podatkowej wyznacza stawkę opodatkowania dochodu zgodnie z właściwą tabelą podatkową.

 

III klasa podatkowa stanowi dla małżonków duże ryzyko dopłaty do podatku!

Małżonkowie wybierając opodatkowanie dochodów mają dwie alternatywy :
a) kombinacja klasy podatkowej IV oraz IV,
b) kombinacja klasy podatkowej III oraz V.

Przynależność obu małżonków do IV klasy podatkowej powinna mieć miejsce w takiej sytuacji, gdy małżonkowie osiągają dochody na podobnym poziomie. Inaczej wygląda sytuacji w przypadku kombinacji klasy III oraz V, gdyż ustawodawca przewidział zróżnicowany poziom zarobków małżeństwa. Zatem jeden z małżonków ma zarabiać więcej od drugiego, aby można było zastosować taką kombinację. Ile więcej ma zarabiać ? Na to pytanie nie da się jednoznacznie odpowiedzieć. Z jednej strony niemiecki ustawodawca sugeruje, iż mają to być proporcje 80% do 20%, czyli jeden z małżonków ma zarabiać 4/5 w stosunku do 1/5 przypadającej na budżet małżeństwa. Z drugiej strony niemiecki ustawodawca dopuszcza rozbieżność w zarobkach małżeństwa wynoszącą zaledwie 20%, a więc jeden z małżonków zarabia 60% a drugi 40% przypadające na ich budżet. Rozbieżność jest stosunkowo duża. Natomiast decydujące znaczenie ma fakt, że w przypadku kombinacji klas podatkowych III z V zatrzymany podatek dochodowy przybiera formę zaliczki i trudno stwierdzić, ile będzie wynosił podatek na koniec roku. Może wyjść zwrot podatku, ale równie i dobrze dopłata do podatku.

Temat związany z opodatkowaniem małżonków, a co za tym idzie z wyborem odpowiedniej klasy podatkowej, nie jest prosty. No bo nie ma 100% gwarancji, że na koniec roku podatkowego nie wyjdzie nam dopłata. Co przypadek (czyli co małżeństwo) możemy mieć do czynienia z innymi proporcjami zarobków pomiędzy małżonkami. W każdym bądź razie nawet jeżeli co miesiąc małżonkowie odprowadzają zaliczkowo podatek dochodowy (Lohnsteuer) od swojego wynagrodzenia, to na koniec roku na podstawie tzw. długu podatkowego następuje zweryfikowanie wszystkich płatności Lohnsteuer i jeżeli płacone zaliczki były zbyt małe, to następuje dopłata do podatku.

Jeżeli podatek należny będzie o przynajmniej 400 Euro większy, niż podatek odprowadzony, to oprócz wystąpienia dopłaty do podatku (Steuernachzahlung) niemiecki Urząd Skarbowy może zwiększyć nam wielkość odprowadzanej co miesiąc zaliczki na poczet podatku dochodowego. Jest to tzw. Einkommensteuer-Vorauszahlung. Z góry płaci się zaliczkę na rzecz podatku, a na koniec dokonuje rozliczenia. Jeżeli należny podatek w skali roku okaże się większy niż suma całorocznych zaliczek, to wtedy mamy do czynienia ze zbyt niską kwotą podatku. Wtedy też występuje dopłata.

Przy kombinacji III z V klasą podatkową należy uważać także na następującą rzecz: nawet jeżeli na początku roku wydaje się, że Lohnsteuer będzie niski, to jednak w trakcie roku może okazać się, że należny podatek miał być naliczany według IV klasy podatkowej. A to oznacza najczęściej sporą różnicę pomiędzy podatkiem odprowadzonym na III i V klasie a podatkiem należnym na IV klasie podatkowej. Wtedy małżeństwo odczuje skutki w postaci dużej dopłaty do podatku po złożeniu rocznego zeznania podatkowego.

Jak widać wybór klasy podatkowej małżonków to temat niezwykle trudny. W szczególności zważywszy na fakt, iż kombinacja klasy III oraz V prowadzi nader często do wystąpienia dopłaty podatkowej, o czym zapomina wielu podatników.

Wśród małżonków pracujących w Niemczech pojawia się wiele pomysłów zmiany klasy podatkowej, które bazują na wprowadzeniu ryzykownej konstrukcji klas podatkowych, a w której to rolę przewodnią wiedzie trzecia klasa podatkowa. Co gorsza podatnikom doradzają pracodawcy, krewni, koledzy i koleżanki z pracy. Sugerują, żeby małżonkowie zmienili klasę podatkową, bo będą płacili niższe podatki. Ci zaprzyjaźnieni lub spokrewnieni „doradcy” zapominają jednak, że niższe podatki będą owszem płacone – ale tylko w trakcie roku podatkowego (najczęściej pokrywającego się z kalendarzowym). Na koniec roku trzeba jednak złożyć roczną deklarację z osiągniętych dochodów i jeżeli wystąpi niedobór podatku (czyli za mało odprowadziliśmy podatku w ciągu roku), to następuje dopłata do podatku. A ci wszyscy znajomi i krewni, którzy doradzali tak wspaniałe rozwiązanie ze zmianą klasy podatkowej, nagle milkną. A małżeństwu pozostaje dług podatkowy wobec niemieckiego Urzędu Skarbowego. Ten jednak będą musieli spłacać sami.

 

Niemieckie Urzędy Skarbowe skutecznie walczą z III klasą podatkową!

Niemieckie władze skarbowe znalazły sposób na to, jak skutecznie walczyć z podatnikami posiadającymi III klasę podatkową i jak ściągać od nich należny podatek.

Jak wiemy, osoby należące w Niemczech do III klasy podatkowej płacą niższe podatki, gdyż deklarują, że mają na utrzymaniu niepracującego małżonka. W ten sposób podatnik unika wysokich stawek podatkowych, które są właściwe dla I klasy podatkowej. 

Osoby wyjeżdżające z Polski do pracy w Niemczech należą w większości do I klasy podatkowej. Płacą zatem wysoki podatek dochodowy od wynagrodzenia. Część pracowników wpada na pomysł, aby zmienić klasę podatkową i w trakcie roku kalendarzowego płacić niższe podatki od osiąganego dochodu w cyklu comiesięcznym, a więc od comiesięcznego wynagrodzenia jest odprowadzana niezbyt wysoka stawka podatku wynikająca z przynależności do wspomnianej III klasy podatkowej. Oczywiście na koniec roku występuje niedobór podatku i wraz ze złożeniem rocznej deklaracji podatkowej okazuje się, że podatnikowi wychodzi dopłata. Do tej pory to było największe zagrożenie dla podatników związane z przynależnością do III klasy podatkowej. Ale w praktyce pojawił się nowy problem, który przygotowała podatnikom niemiecka skarbówka.

Do wydawanych decyzji podatkowych, które są kierowane do osób będących na III klasie podatkowej, urzędnicy niemieckich Urzędów Skarbowych dołączają szacunkowe obliczenie wysokości podatku od dochodu przypadający na bieżący rok. W efekcie podatnik, który rozliczał się przykładowo za rok 2019 poza decyzją za rok 2019 otrzymuje od razu nakaz płatniczy zryczałtowanego podatku dochodowego za rok 2020. I to za cały okrągły rok. Co więcej, do niektórych decyzji podatkowych z roku 2019 dołącza się nie tylko decyzję o zapłaceniu „do przodu” podatku za rok 2019, ale nawet zaliczkowo już za rok 2020!

Podatnicy będący na III klasie podatkowej muszą zatem odprowadzić podatek nie dość, że za aktualny rok, to jeszcze za przyszły rok. W tym układzie opodatkowanie na III klasie podatkowej robi się jeszcze bardziej nieopłacalne, no bo kto ma ochotę już teraz płacić podatek dochodowy od pieniędzy, których jeszcze wcale nie zarobił ?

Tym oto sposobem niemieckie Urzędy Skarbowe walczą z podatnikami, którzy przechodzą z I klasy podatkowej na III klasę. Gdy tylko podatnik chce obniżyć swoje podatki, to urzędnik nakazuje mu zapłacić zaliczkowo podatek do przodu.

Trzeba jednak przyznać, że z punktu widzenia interesu niemieckich władz skarbowych, pomysł zdyscyplinowania podatników do należytego odprowadzania podatku dochodowego jest dobry. Co więcej, niemieckie Urzędy Skarbowe wykazują się dużym sprytem i nie pozwalają podatnikom zaniżać swoich podatków.

Przy tym stanie rzeczy naprawdę nie opłaca się zmieniać klasy podatkowej z III na I. W tej potyczce pomiędzy oszczędnym podatnikiem a sprytnym urzędnikiem skarbowym zwycięstwo jest po stronie urzędnika, który jeśli tylko chce, to i tak zmusi podatnika do zapłacenia większego podatku. Chociażby nakazując mu zapłacenie zaliczki i za bieżący rok i za przyszły rok. A na tym to podatnik wyjdzie jak przysłowiowy „Zabłocki na mydle” i zamiast zaoszczędzić na podatku, to go zapłacić dwa a może nawet trzy razy tyle. Jest to niepodważalny dowód na to, że mimo wszystko warto pozostać na I klasie podatkowej i płacić uczciwie należne podatki.

Dług podatkowy wobec niemieckiego Urzędu Skarbowego!

W przypadku długu podatkowego pracowników powstaje on najczęściej w wyniku złego dobrania klasy podatkowej. Pracownik z Polski posiadający niepracującą żonę zmienia klasę podatkową z 1 na 3, aby w trakcie roku kalendarzowego odprowadzano mu mniejszą ilość podatku dochodowego od wynagrodzenia. Jednak na koniec roku przy rozliczeniu rocznym najczęściej okazuje się, że wystąpił niedobór podatku i pracownik z Polski musi zwrócić niemieckiemu fiskusowi kilka tysięcy Euro podatku. Tylko, że skąd zebrać na tzw. „już” kilka tysięcy Euro, jeżeli pracownik ma na utrzymaniu niepracującą żonę i dzieci w wieku szkolnym, a cały zarobek uzyskany w Niemczech został już skonsumowany ? W takiej sytuacji pracownik z Polski nieoczekiwanie dla niego samego ma dług podatkowy w niemieckim Urzędzie Skarbowym, który uregulować należy niezwłocznie. W przypadku niezapłacenia należnego podatku dług podatkowy systematycznie zwiększa się, gdyż naliczane są do kwoty głównej ustawowe odsetki. W efekcie końcowym dług pracownika z Polski rośnie i może przybrać po pewnym czasie niewyobrażalne rozmiary.