Zagraniczne rozliczenia podatkowe umożliwiają uzyskanie bardzo wysokich zwrotów podatku. Warunkiem niezbędnym do uzyskania wysokiej kwoty pieniędzy z tytułu zwrotu jest unikanie stosowania uproszczonych metod rozliczenia. Sporządzać należy rozbudowane deklaracje.
W przepisach podatkowych większości krajów Europy Zachodniej występują 2 sposoby rozliczenia podatkowego: uproszczony i rozbudowany.
Rozliczenie uproszczone polega na wykorzystaniu ustawowych ryczałtów w rozliczeniu, które przysługują niemal każdemu podatnikowi. Efektem uproszczenia jest wprawdzie zwrot podatku, ale w niewielkiej kwocie lub przeciętnej wysokości. Rozliczenie rozbudowane polega na odrzuceniu mało korzystnych ryczałtów na rzecz dobrania odpowiednich ulg podatkowych i odpisów podatkowych, a tym samym na stworzeniu dodatkowych kosztów podatkowych, które pomniejszają podstawę do opodatkowania, czyli pomniejszają dochód podatnika. Rozliczenie rozbudowane wiąże się z uzyskaniem wyższego zwrotu podatku dzięki zastosowanym odpisom podatkowym i wykorzystanym ulgom podatkowym.
Austria
Dokumentem potrzebnym do rozliczenia podatku dochodowego zapłaconego w Austrii jest dokument wystawiony przez pracodawcę i noszący nazwę Lohnzettel. W dokumencie tym zostały określone najważniejsze informacje dotyczące zatrudnienia, a więc okres pracy, zarobek brutto, wysokość zapłaconych podatków i wysokość odprowadzonych składek ubezpieczeniowych. Każdy pracownik zatrudniony w Austrii powinien otrzymać roczne zestawienie wynagrodzenia (dokument L16). Pracodawca ma obowiązek do końca lutego (w formie elektronicznej) lub do końca stycznia złożyć L16 za poprzedni rok kalendarzowy dla wszystkich pracowników w Urzędzie Skarbowym właściwym miejscem ze względu na siedzibę firmy (lub do właściwego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych). Na rocznym zestawieniu wynagrodzenia powinny znaleźć się takie informacje jak suma wypłaconego w poprzednim roku kalendarzowym wynagrodzenia, numer PESEL pracownika, numer ubezpieczenia społecznego partnera lub partnerki, liczba dzieci kwalifikujących się do zasiłku, jeśli dana osoba była jedynym żywicielem rodziny, a także numer podatkowy pracodawcy. Dane te należy obowiązkowo przekazać właściwemu miejscem Urzędowi Skarbowemu w Austrii.
Austriackie rozliczenie podatkowe należy złożyć w wersji papierowej do 30 kwietnia za rok poprzedni oraz do 30 czerwca w wersji elektronicznej (§ 134 Abs. 1 BAO). Na wniosek można przedłużyć okres rozliczeniowy. Maksymalnie można rozliczyć austriacki podatek do 5 lat wstecz. Wysokość zwrotu podatku określa się drogą decyzji podatkowej, która wydawana jest w formie papierowej (§ 39 Abs. 1 EStG). Zwrot podatku następuje drogą przelewu bankowego na konto podatnika.
Szwajcaria
Dokumentem uprawniającym do rozliczenia podatku dochodowego zapłaconego w Szwajcarii to Lohnausweis, który jest wystawiony w trzech wersjach językowych, tj. niemieckiej, francuskiej i włoskiej. Nosi on także francuską nazwę Certificat de salaire oraz włoską nazwę Certificato di salario. Dokument potwierdza wysokość dochodów i jest wystawiany dla jednego roku podatkowego, który pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Pracodawca nanosi na Lohnausweis zarobek pracownika uzyskany w przeciągu całego roku kalendarzowego lub tylko w jego części, jeśli pracownik wykonywał pracę np. tylko sezonowo. Lohnausweis zawiera wszelkie niezbędne pracownikowi i szwajcarskiej administracji podatkowej dane związane z zatrudnieniem i zarobkiem. Jedną z najważniejszych informacji zawartej na dokumencie jest adnotacja o wysokości osiągniętego zarobku brutto za dany rok kalendarzowy i to niezależnie od tego, czy dochody były osiągane cały rok.
Roczną deklarację podatkową z uzyskanych na terenie Szwajcarii dochodów należy złożyć do 31 marca za rok poprzedni. Kto z podatników nie uczynił tego w wymaganym przepisami okresie do 31.03, ten może zawnioskować o wydłużenie okresu do 30 września tego samego roku. Aby jednak wydłużenie terminu stało się skuteczne, należy przedłożyć administracji podatkowej specjalny wniosek, w którym trzeba wyjaśnić powód, dla którego podatnik nie mógł złożyć deklaracji w zwyczajowo przyjętym terminie określonym na koniec marca. Ponadto podatnik musi zadeklarować, iż już na pewno złoży do 30.09 deklarację wymaganą przepisami prawa. Teoretycznie można przedłużyć okres rozliczeniowy poza 30 września, ale wniosek taki wiąże się z opłatą skarbową, którą ponosi podatnik. Podobnie ma się rzecz w sytuacji, gdy podatnik składa drugi wniosek o przedłużenie terminu na złożenie rocznej deklaracji podatkowej z uzyskanych w roku poprzednim dochodów. Drugie przedłużenie terminu wiąże się tak samo z opłatą skarbową. Jeżeli pracownik zagraniczny kończy pracę w Szwajcarii i ma zamiar opuścić kraj, to powinien niezwłocznie zawiadomić o takim zamiarze władze administracyjne. Chodzi w tym przypadku o rozliczenie się z uzyskanych w Szwajcarii dochodów. Gdyby kończący pracę pracownik nie poinformował w ciągu 30 dni o zakończeniu zatrudnienia, to zostałaby nałożona na niego kara finansowa.
W każdym ze szwajcarskich kantonów (jest ich 27) inaczej wygląda rozliczenie podatkowe, gdyż w poszczególnych kantonach są zróżnicowane stawki podatkowe i obowiązują wewnętrzne kantonalne przepisy podatkowe.
Holandia
O zwrot podatku dochodowego za pracę w Holandii można ubiegać się za okres 5 lat wstecz. I tak jak w każdym innym kraju, o zwrot holenderskiego podatku można starać się dopiero po zakończeniu roku podatkowego. W celu otrzymania pieniędzy od holenderskiego Urzędu Skarbowego z tytułu zwrotu podatku dochodowego od wynagrodzenia, należy przedłożyć mu Sofi Numer (Numer Identyfikacji Podatkowej) oraz Jaaropgaaf (holenderską kartę podatkową), który jest dokumentem zaświadczającym o wysokość osiągniętych zarobków i zapłaconych podatków. Obowiązkiem każdego pracodawcy jest wystawienie Jaaropgaafu i przekazanie pracownikowi w terminie do końca lutego za rok poprzedni. Często pracownicy zatrudnieni w Holandii otrzymują Jaaropgaaf tuż po zakończeniu stosunku pracy. Gdyby pracodawca nie wywiązał się z obowiązku wydania zatrudnionemu u niego pracownikowi Jaaropgaaf, to pracownik powinien upomnieć się o wystawienie dokumentu i zwrócić się najlepiej na piśmie do pracodawcy i poprosić go o dopełnienie obowiązku.
Nie warto ignorować obowiązku rozliczenia określającego ustawowy termin złożenia rozliczenia w terminie do końca marca za poprzedni rok podatkowy, gdyż holenderski Urząd Skarbowy (Belastingdienst) obciąża podatników wysokimi karami za nie rozliczenie się w terminie do 31 marca. Kary mogą wynosić od 266 Euro do 4.000 Euro. Czas potrzebny na rozpatrzenie wniosku oraz czas samego rozliczenia to okres kilku miesięcy, pod warunkiem, że zeznanie podatkowe zostanie złożone w terminie przed 1 kwietnia bieżącego roku podatkowego za rok poprzedni. Wtedy zwrot podatku nastąpi w okresie od 3 do 6 miesięcy. Zdarza się, że niektóre sprawy rozpatrywane są nawet w ciągu miesiąca od momentu złożenia rozliczenia. Jeżeli natomiast zeznanie podatkowe zostanie złożone po 31 marca, a więc od 1 kwietni wzwyż, to wtedy zwrot podatku może nastąpić nawet w okresie do 12 miesięcy od złożenia w urzędzie dokumentacji, a w sporadycznych przypadkach w okresie do 36 miesięcy. Stąd zaleca się, aby holenderską roczną deklarację podatkową składać przed końcem marca za rok poprzedni, co znacznie skróci okres oczekiwania na pieniądze z tytułu zwrotu podatku.
Holenderski Inspektor Belastingdienst ma 3 lata na wystawienie decyzji podatkowej. Wydaje w tym celu dokument o nazwie Aanslag. Zdarza się jednak, że Aanslag poprzedza dokument wstępnego rozliczenia o nazwie Voorlopige aanslag. Przelew zwrotu podatku od momentu wydania decyzji trwa średnio od 3 do 5 dni w przypadku przelewu realizowanego na holenderskie konto. W przypadku przelewu podatku realizowanego na zagraniczne konto walutowe otwarte np. w banku w Polsce, okres oczekiwania od momentu wydania decyzji może trwać od 6 do 8 tygodni.