Od 2013 roku obowiązują w Niemczech nowe zasady obliczania wysokości zasiłku rodzicielskiego, które kształtują ostateczną kwotę wypłacanego Elterngeld, jaki rodzice otrzymują na swoje nowonarodzone dzieci.

W przeszłości podstawą do obliczenia wysokości Elterngeld były zarobki netto rodziców, a więc średnia z pensji otrzymywanej przez ojca lub matkę na rękę. Nowe regulacje nakazują obliczanie wysokości zasiłku rodzicielskiego na podstawie zarobku brutto rodziców, który pomniejsza się o poszczególne stawki ryczałtu lub o ustaloną w procentach kwotę. Tym samym przy ustalaniu kwoty zasiłku odejmuje się od zarobku brutto w postaci ryczałtu 21% na poczet ubezpieczeń społecznych, w skład których wchodzą cztery części składowe: KV Krankenversicherung (ubezpieczenie zdrowotne), PV Pflegeversicherung (ubezpieczenie opiekuńcze), RV Rentenversicherung (ubezpieczenie emerytalne) oraz AV Arbeitslosenversicherung (ubezpieczenie na wypadek bezrobocia). Faktycznie odprowadzane składki na poczet ubezpieczenia społecznego nie odgrywają od 2013 roku już żadnej roli przy obliczaniu Elterngeld, gdyż zastępuje je wspomniany 21-procentowy ryczałt. Do tego od zarobku brutto odejmuje się zryczałtowane koszty związane z wykonywaną pracą w stawce 1/12 miesięcznie z kwoty 1.000 Euro. Nowe zasady Elterngeld powodują, iż rodzice w większości przypadków otrzymują począwszy od 2013 roku mniejsze świadczenie rodzicielskie. Co gorsza, przed narodzeniem dziecka trudno o odpowiednie przygotowanie się do ewentualnego zwiększenia kwoty wypłacanego Elterngeld poprzez np. zwiększenie zarobku rodzica. Tak naprawdę zarówno podwyżka wynagrodzenia, jak i zmiana pracy na lepiej płatną mogą wcale nie przyczynić się do zwiększenia w przyszłości wysokości wypłacanego zasiłku rodzicielskiego, gdyż na ostateczną wysokość Elterngeld będą miały wpływ tak naprawdę ryczałty odejmowane od zarobku brutto.

Opracowanie własne. Wszystkie prawa do artykułu zastrzeżone. © finanzamt.pl